________________ હાથતાળી 155 wwww : ", “પણ આવેલી પળ વીતી ગઈ. છતાં એમ ન માનશો કે હું નિરાશ બની બેઠે છું. દાદાની આખરી ઈચ્છા પૂરી કરીને જ જે પ વાળીશ.” પણ એના આ શબ્દો હજી મુખમાં જ હતા, અને એક મોટા કૂતરે ભયંકર ચિત્કાર કરતો ધસી આવ્યો. એ રેહિણેયને વફાદાર ચેકીદાર “ખડગ હતો. ખડગને કારણે ઘાયલ કર્યો? સહિણેય એકદમ ઊભો થઈ ગ. એને અવાજ ભયંકર બન્યો હતે. પણ હજી એ વિષે વધુ માહિતી મળે ત્યાં તે એક પલ્લીવાસી દોડતે ધસી આવ્યું. એનાં અંગેઅંગ ચાળણીની જેમ તીરેથી વીંધાઈ ગયાં હતાં. " મહારાજ, ના ! પલ્લી ઘેરાઈ ગઈ છે. અને તરત જ એ વફાદાર સેવક ધરણી પર ઢળી પડ્યો. એનું પ્રાણપંખી ઊડી ગયું. “અરે, આ તે ગંગાતટનો આપણો સેવક કંચન ! જે પલ્લીની સામે આંગળી ઊંચી કરવાનું સાહસ ભલભલા મહારથીઓ ન સેવે એના પર હલ્લો ! અશક્ય, અસંભવ !" “અસંભવને પણ સંભવ કરે તેવા મહામાત્ય અભયનું આ કામ છે. એણે આપને જીવતા પકડી મગધના સિંહાસન સમક્ષ રજૂ કરવાની પ્રતિજ્ઞા કરી છે.” દોડી આવેલા બીજા પલ્લીવાસીએ વાત કરી. મને–રોહિણેયને પકડવાની હામ !" વદેહી રેહિણેયે પ્રચંડ હાક મારી, અને મુખેથી જાનવરના જેવો અવાજ કર્યું. દિશાઓએ એ બેલ ઝીલી લીધે ને પડ પાડ્યો.
