________________ જોડાક્ષરમાં તેની પૂર્વના અક્ષર પર ભાર આપવામાં આવે તો વચ્ચેનો અડધો અક્ષર ઊંચકાય. આ બધું શુદ્ધ હોય તો પણ તે દ્રવ્ય કૃત જ છે પણ જ્યારે એ મોહને દૂર કરે ત્યારે જ તે ભાવશ્રુત બને છે. દ્રવ્ય શ્રુત પણ જો શુદ્ધ ન હોય તો જ્ઞાનાવરણીય કર્મ બંધાય. શુદ્ધ હોય તો જ્ઞાનાવરણીયનો ક્ષયોપશમ થાય. દ્રવ્ય - ભાવ બંનેની ઉપેક્ષા ન ચાલે. જ્ઞાનાવરણીયનો ક્ષયોપશમ અને વીર્યશક્તિનો ક્ષયોપશમ થાય એની સાથે મોહનો ઉદ્દેશ થાય તો આહારાદિ 4 સંજ્ઞાનો ઉદય થાય. આહારાદિને અભિલાષ જાગે. આત્મા પોતાના આત્માને સર્વજ્ઞની દષ્ટિ પ્રમાણે બરાબર જાણે તેને જ જ્ઞાન કહેવાય. તે સિવાયનું બધું જ્ઞાન અજ્ઞાન છે માટે આવા પ્રકારના જ્ઞાનનો ઉદ્યમ કરવો જોઈએ. નહિ તો ક્ષયોપશમથી નુકશાન થશે. જ્ઞાનશક્તિ અને વીર્યશક્તિનો દુરુપયોગ થશે. એવા ભવો મળશે કે જેથી તે બધી શક્તિઓ પુનઃ આવરાઈ જશે. એકેન્દ્રિય આદિ ભવોમાં પરાધીનતા આવશે. શક્તિઓ બિડાઈ જશે. આત્માએ પોતાના અજ્ઞાનથી જ બધા દુઃખો ઉભા કર્યા છે. તો હવે આત્માનું એવું જ્ઞાન ઊભું કરો જેથી આત્મા સદા માટે જ્ઞાની બની જાય. જ્ઞાન એવું ભણવાનું કે જેથી આત્મા શાંત થાય. જ્ઞાન કેવી રીતે ભણવાનું છે? જ્ઞાન ઉદ્દેશ - સમુદેશ - અનુજ્ઞાપૂર્વક ભણવાનું છે. ઉદ્દેશ - ભણવાની રજા મળે. સમુદ્દેશ - દીર્ઘ કાળ અભ્યાસ કરી તેમાં સ્થિર બનવાનું. તે સૂત્ર નામની જેમ ચાલે પછી અર્થ અને તેનો ગાઢ અભ્યાસ કરવાનો. અનુજ્ઞા - અભ્યાસ કરી તેના રહસ્યોને આત્મસાત્ કરવાનાં. જો આ રીતે ભણ્યા હોઈએ તો એક તત્ત્વના રહસ્યમાંથી દરેકનાં રહસ્યો સમજાઈ જાય. ભલે થોડું ભણો પણ સંગીન (સારી રીતે - લગનથી) ભણો તો તેના સંસ્કાર પડી જાય તો તે ભૂલાશે નહીં.
