________________ સ્પશનેન્દ્રિયના વિષયોમાં આપણને ભાન પણ નથી આવતું તો રોકવાની વાત ક્યાંથી આવે? જે આત્મા પરને પકડતો નથી તે સ્વભાવમાં સ્થિર થાય છે. એટલે એ આત્માનો અનુભવ કરશે. જે વિષયો ઈદ્રિયોને વિસ્મિત કરનારા છે. તેનો સંયોગ જ્ઞાનીને તૃણ સમાન બનશે. જેમ પરમાત્માના મુખારવિંદને જોવામાં તલ્લીન બનેલા દેવો જગતને તૃણ સમાન ગણે છે તેમ જ્ઞાનમાં ડૂબેલા જ્ઞાની આત્માઓ જગતમાં વિસ્મિત ન બને. તેને બધું તૃણવત્ લાગે. એટલે નિશ્ચય થાય કે આત્માની હવે રુચિ છે. અવંતિ સુકુમાલે આર્ય સુહસ્તિ સૂરિ મહારાજનો સ્વાધ્યાય સાંભળ્યો અને જાતિ સ્મરણ જ્ઞાન થયું. ૩ર પત્નીઓ, ધન-વૈભવ વિગેરે દેવલોકની સામે ફિક્યું લાગ્યું. તેમણે નલિની ગુલ્મ વિમાનમાં જે સુખો ભોગવ્યા હતા તે નજર સમક્ષ આવ્યવટે તરત ગુરુદેવ સે 2 અને દીર આપશ વિનંતી કરી. જ્ઞાની ગુરુ 10 પૂર્વધર હતા. લાભનું કારણ જાણી (1) રાતના દીક્ષા આપી, (2) દેવલોક માટે દીક્ષા ન અપાય તે અપવાદ આપી (3) માતા-પિતાની રજા વિના દીક્ષા આપી, (4) જંગલમાં એકલા જવાની પણ રજા આપી, (5) ઉપસર્ગને સહવાની પણ રજા આપી. કેમકે તેમાં તેઓ લાભનું કારણ જોતાં હતાં. જંગલમાં શિયાળીએ એનું આખું શરીર વલોરી નાખ્યું, તે ઉપસર્ગને તેમણે સહ્યો. આમ રાત્રિના પ્રથમ પ્રહરમાં દીક્ષા આપી ને ત્રીજા પ્રહરમાં તો તેમનું કાર્ય પૂર્ણ થઈ ગયું. નલિની ગુલ્મવિમાનમાં પહોંચી ગયા... સંપ્રત્તિના જીવને ખાવા માટે દીક્ષા આપી. ખાવા માટે દીક્ષા ન અપાય છતાં ય આપી, એનો લાભ આપણે જાણીએ છીએ? વિશિષ્ટ જ્ઞાનીઓ જ વિશિષ્ટ ઉત્તમ આત્માઓને પારખી શકે. પત્થરારૂપ ઝવેરાતોને ઝવેરી જ પારખી શકે. ભયંકર તાપનો કાળ હોય, તાપથી તપેલી શિલા હોય તેની ઉપર શાલિભદ્રાદિ સંથારો કરે છતાં પણ તેને તેવો તાપ ન લાગે. તો શું ઈદ્રિયો બુઠી જ્ઞાનસાર-૨ // 31
