________________ આનંદના પાનના રસિયા બન્યા તે પરિષદો- ઉપસર્ગોની તિતિક્ષા (= સહન) કરે છે અને તે આવે તો વધારે આનંદ માણી શકે છે. કારણ કે જેટલા અંશે મોહ મરે તેટલા અંશે આનંદ માણી શકે. અનાદિકાળથી મોહથી આનંદદબાયેલો છે તે દૂર થાય એટલો આનંદ ઉછળે.જેટલી પ્રતિકૂળતા વધારે આવે તેટલો મોહ અંદરથી વધારે ઘટે ચામડી ઉતારવા આવેલા મારાઓને જોઈબંધકમુનિ કહે છે. “મુનિવર મન માંહિ આણંદ્યા, પરિષહ આવ્યો જાણીરે, કર્મ ખપાવવાનો અવસર એડવો ફરી નહિ આવે પ્રાણી રે, પ્રાણી તું કાયરતા પરિહર જે, જિમ ન થાવે ભવ કેરો." * મુનિ પરિષહોની ઈચ્છા કેમ કરે? કારણ હજી લોભ ગયો નથી. તેથી બાહ્ય વસ્તુ મેળવવાનો અપ્રશસ્ત લોભને કર્મખપાવવાના પ્રશસ્ત લોભમાં ફેરવી નાખે છે. ને તેના દ્વારા શ્રેણી માંડે છે. ને આત્મ સ્વરૂપમાં તે તન્મય બની જાય અને મોહને મારતા જાય. આનંદને માણતા જાય. અને પરિણામની ધારા ચડી ગઈ તો સંપૂર્ણ મોહને મારીને પૂર્ણ ગુણોને પ્રાપ્ત કરી લે. વીતરાગતા પ્રગટ કરી કેવળજ્ઞાન પ્રગટાવે. જેને મોહની પીડા સતાવતી હોય તેણે પીડાથી મુક્ત થવા માટે જ અહીં સાધુપણામાં આવવાનું છે. સુખ અને આનંદ એ બંને વસ્તુ ભિન્ન છે. જ્યાં સુધી આત્મા પર સંયોગોમાં છે ત્યાં સુધી બીજાની પીડામાં નિમિત્ત બને છે. આ સંયોગથી મુક્ત થઈને અવ્યાબાધ સુખને મેળવવા માટે જ તો શાસન છે. અનુભૂતિનો દઢ નિશ્ચય ન હોય તો શાસન સફળ બનતું નથી. સંયોગોને માત્ર દ્રવ્યથી નહિ પણ ભાવથી છોડવાના છે. જીવોને અનાદિકાળથી સંગની વાસના લાગેલી જ છે. અનેક પ્રકારના સંગ રહેલા છે. તે રાગ-દ્વેષના પરિણામથી રહેલાં છે. * જ્ઞાનના 3 પ્રકાર છે ? - (1) વિષય પ્રતિભાસ (2) આત્મ પરિણતિમતુ (3) તત્ત્વ સંવેદન. (1) વિષય પ્રતિભાસ - વસ્તુનું જ્ઞાન થાય પણ હેય-ઉપાદેયમાં સર્વજ્ઞની દષ્ટિ પ્રમાણે જ્ઞાન નથી કરતો અર્થાત્ હિરાદિ જ્ઞાનસાર-૨ // 26
