________________
જીવન કહેવાય છે, અન્યથા મનુષ્યરૂપે જન્મીને પશુતુલ્ય જીવન પૂર્ણ કરવાનું અને પરમાત્માના શાપ લઇને જીવન સમાપ્ત કરવાનું ભાગ્યમાં રહેશે. માટે જ પોતાની ધર્મપત્ની સાથેના સહવાસમાં તીવ્રાનુરાગ અને અનંગક્રીડા નામના બે પાપોને પ્રવેશ કરવા દેશો નહીં અને ગર્ભગત જીવને વિષયાનન્દનો અનુભવ કરવો પડે તેવા રાક્ષસીય જીવનને ઘેડી દેવા માટેનો પ્રયત્ન કરશો.
જન્મ લીધા પછી પણ તમારું સંતાન અંધ, મૂંગુ, બહેરૂ, ખોડખાંપણવાળું, પોલીઓ અને લકવા જેવા રોગોમાં સપડાય તેમાં માતાપિતાનું અપકૃત્ય જાણવું. છેવટે અધાર્મિક અને અપ્રાકૃત મૈથુનકર્મ જીવનધનને બરબાદ કરાવી માનવભવની યાત્રાને નિષ્ફળ બનાવી દે છે.
મૈથુનકર્મ માટે જેટલા પ્રકારો છે તે બધાયને એકી સાથે છેડી દેવા જેટલી આત્માની શકિત અને પરિસ્થિતિ તમારા ભાગ્યમાં ન હોય, તો સમદારીપૂર્વક ધીમે ધીમે તથા પોતાના પાત્રને સમજાવીને પણ એક એક પ્રકાર છેડવાનો સંકલ્પ કરશો તો વૃદ્ધાવસ્થા સુધીમાં તમે આટલા બધા રૂડા રૂપાળા સંસ્કારોના માલિક બની શકશો જેથી કોઇક ભવે વિજ્યશેઠ કે વિજ્જાશેઠાણી જેટલી શકિતના વારસદાર પણ બની શકાશે.
અતિક્રમ, વ્યતિક્રમ, અતિચાર અને અનાચારમાંથી સ્વસ્રીનો પણ મર્યાદિત ત્યાગ કરવાવાળાને પ્રારંભના ત્રણ અતિચાર રૂપે જ રહેશે. તેમનો પ્રતિક્રમણ દ્વારા શુદ્ધિકરણ નો અવકાશ રહેશે. માટે કેટલું છેડવું અને કેટલું રાખવું તેનો નિર્ણય કરી જે રીતે આત્મરૂપી વસ્ર ડાઘ વિનાનું બને અને ભોગી અવસ્થામાં પણ યોગી જીવનનો અભ્યાસ કરી શકીએ. આ લક્ષ્યમાં રાખીને ખરાબ નિમિત્તો, પ્રસંગો, ચેષ્ટાઓ તથા સંકેતોનો પણ ત્યાગ કરવો.
ગૌતમસ્વામીના પ્રશ્નનો જ્વાબ ભગવતી સૂત્રમાં આ પ્રમાણે આપવામાં આવ્યો છે. હે ગૌતમ! અનન્તાનન્ત જીવોથી પરિપૂર્ણ આ સંસારમાં સૌથી વધારે જીવો સૂક્ષ્મ નિગોદના છે અને ઓછમાં ઓછ જીવો મનુષ્ય યોનિને પ્રાપ્ત કરનારા છે. આથી આપણે જાણી શકીએ છએ કે ૮૪ લાખ વાયોનિમાં રહેલા અનંત અસંખ્ય જીવો કરતાં મનુષ્યાવતાર અત્યન્ત દુર્લભ છે. જેને મેળવવાને માટે કેટલાચ ભવોની તપશ્ચર્ચા, દાન, દમન, આત્મ-સંયમ, દયાલુ જીવન ઉપરાંત લાખો કરોડો ભુખ્યા માનવોને અન્ન, પાણી, ઔષધ, વસ્ત્ર આદિના દાન દ્વારા પ્રાપ્ત કરેલા પુણ્યકર્મોને લઇ કોઇક સમયે મનુષ્યજીવન સુલભ બને છે. આટલું બધું સ્વાર્થ
૭૦