________________
લીખ આદિને પકડી પકડી ને સતાવતા હતા માટે લઘુમાં લઘુ પુણ્ય કર્મનો ફળાદેશ જેમ મોટો હોય છે તેમ નાના માં નાનું પાપકર્મ પણ મોટા ફળને દેવાવાળું હોય છે.
મુનિજી ! મરનાર પાણીનું શરીર ન્હાનું હોય કે મોટુ તે મહત્વનું નથી પણ મારનાર, જીવહત્યા કરનારનો આશય જ મહત્વનો છે. બાલ્યાવસ્થા નિર્દોષ હોય તો પ્રશંસનીય છે. પરન્તુ અજ્ઞાનાવસ્થામાં ઢંકાયેલી બાલ્યાવસ્થા નિર્દોષ નહી પણ સદોષ જ હોય છે, પુણ્ય કર્મોને કારણે જન્મ લેનારો જાતક સુવર્ણના પારણા માં ઝુલી શકે છે પણ સાથે સાથે પાપકર્મો નો ભાર હોય ત્યારે ઘુંટણથી કે પગથી ચાલનારો બાલક પણ જીવોને મારતો, ચગધતો જાય છે અને જેમ જેમ મોટુ થતું જાય છે તેમ તેમ કલ્પના માં પણ ન આવે તેવી ગંદામાં ગંદી પાપચેષ્ટાઓ પણ કરતો હોય છે. માટે જ “વજ્ઞાનેનાડડવૃત્તિ જ્ઞાને તેને મુક્તિ નવ: સારાંશ કે અજ્ઞાન અવસ્થા પાપપૂર્ણ જ હોય છે. ત્રીષજી! પ્રપંચ, જૂઠ, ચોરી મૈથુન, આદિ પાપ સમજદારીથી કરાય કે અસમજદારીથી કરાય. ફળાદેશમાં અન્તર પડતું નથી.
ઉત્તેજિત થયેલા શ્રેષજી એ ધર્મરાજાને શાપ આપ્યો કે - તમે મનુષ્ય યોનિમાં અવતરજો અને તેમજ થયું. દેવયોનિનો ત્યાગ કરી મનુષ્યાવતારને પામેલા તે વિદુર ના નામે પ્રસિદ્ધ થયા જે શરીરથી કૌરવોના પક્ષમાં રહયાં અને આત્માથી પાંડવોના પક્ષમાં. (શાબ્દિક ફેરફાર સાથે રાન્ગોપાલાચાર્યનું મહાભારત) માનસિક હિંસા પણ કેટલી ભયંકર હોય છે?
દ્વાદશાંગીમાં અગ્યારમુ અંગ વિપાક સૂત્ર છે, જેના દ્ધા અધ્યાયમાં ચારજ્ઞાન ના ધારી, અને ભાવદયાની ચરમસીમામાં પ્રવિણ, ભગવાન ગૌતમ સ્વામીના પૂછવ્વાથી. ભગવાન મહાવીર સ્વામીએ નીચે પ્રમાણેની વાત કહી છે. મથુરા નગરીમાં સિરિદાસ નામે રાજા હતો, બધુ સિરિ નામે તેને ભાર્યા હતી, નંદીવર્ધન પુત્ર યુવરાજ પદે હતો. સુબધુ અમાત્ય હતો અને રાજાને વિશ્વાસપાત્ર ચિત્રક નામે હજામ (નાપિત) પ્રતિદિન રાજાના હજામત કરનારો હતો. રાજારાણીના ખોળામાં લાડપૂર્વક પોષાયેલો રાજકુમાર પણ મોટો થતો ગયો.
જન્મ લેનારા માનવમાત્રની પાછળ પૂર્વભવના સંચિત એટલે સ્ટોકમાં પડેલા કર્મોનો ઉદય પણ નિશ્ચિત હોય છે. તેના કારણે જ વૈરી કે મિત્ર જ્યાં જન્મેલો હોય ત્યાં જ અર્થાત્ તેની ફેમીલી માં જ જન્મ લેવો લગભગ અનિવાર્ય
૩૬