________________
२८५६
शाण्डिल्यस्मृतिः निद्रान्तरे प्रबुद्धस्सन कीर्तयेद्भगवद्गुणान् । सुवस्त्रवेषधरया स्नातया दुर्विचित्तया ॥४॥ अरोगया दयितया स्वयमेवं विनिवेशयेत् (सदावसेत् ) । या तु क्षयो रोग वृद्धिरश्रीसत्कर्मविप्लवः॥५०॥ सौभाग्यायुर्यशो नाशः पुंसा स्त्रीष्वपि सर्गिणां । गायतां भगवद्गाथां कुर्वतां स्तोत्र मुच्चकैः ॥५१|| शृण्वन् श्रोत्रसुखं नादं निद्रामनुभवेद्बुधः । स्वप्नेषु चैव दृष्टेषु प्रियां भार्य गुरुं तथा ॥५२।। विना न कथयेत्स्वप्नं अन्येषा ( ? ) नमेव वा। दुःस्वप्नदर्शने सद्यः उत्थायाम्बुकृतक्रियः ॥५३।। प्रणम्य पादयोर्देवं जप्त्वा स्तोत्राणि कीर्तयेत् । दुःस्वप्नानुगुणं प्रातः स्नानदानार्चनादिभिः ।।५४|| कुर्याद्विशेषवत्कर्म यथा वित्तं प्रसीदति । सुखनिद्रारतः काले भवत्युत्थाय सत्वरः ।।५।। प्रक्षाल्य पादावाचम्य युञ्जीतापि यथाविधि । आद्यन्तवर्ज निद्राया योग्यं यामद्वयं निशि ॥५६।। चतुर्थ याममुत्थाय योगी योगं समाचरेत् । साक्षात्परमयोगस्तद्द्वादशाक्षरविद्यया ॥५७।। भगवद्वासुदेवस्य पादाम्बुरुहचिन्तनम् । ओमित्येकाक्षरं साक्षात् वासुदेवस्य वाचकः ॥५८।। ओमित्युच्चारणेनैव वाच्यमानीयते परम् । ओमित्यानीय तद्ब्रह्म नमस्कार प्रदेन तु ॥५६।।
