________________
अपुत्रायादत्तकपुत्रविधानवर्णनम् २७०७ संप्रार्थ्य यनासंबोध्य समाश्रित्य च बन्धुभिः । मित्रैराप्तैर्बोधयित्वा तदीयैर्जातिसजनैः ॥६॥ स्वपुत्रं प्रददेत्ताभ्यां अपुत्राभ्यां तदिच्छया । सोऽयमेव सुतः प्रोक्तस्तुर्यभाग्यौरसेन वै ॥६॥ पश्चाजातेन धर्मेण हेयापुत्रस्तुतात्यशः १ । भवत्येव च सर्वत्र नचदत्तः पुनर्यदि ॥६॥ विद्याश्रीधनभाग्यैस्तु समो वाभ्यधिकोऽथ वा। भ्राता सगोत्रस्तत्कामरहितः पुष्कलात्मवान् ॥६॥ अपुत्रप्रार्थनापूर्व दानधर्मैकवर्त्मना। पुत्रं जनानां पुरतो ग्राहयामास केवलम् ॥६॥ शपथैरतुलैपोरै राजबन्ध्वादिजल्पितैः । सपुत्रस्तेन तुलितः रिक्थद्रव्यक्षमादिषु ? ॥६॥ अधिकोऽपि कदाचित्स्यादौरसान्न तु तत्कृतौ। पैतृके तु स एव स्याज्ज्येष्ठोऽयं वयसा तराम् ॥६६॥ न्यूनोऽपि तादृशो दत्तः समोऽभ्यधिक एव वा । कानिष्ठ्यमेव लभते न तु ज्यैष्ठ्य कथंचन ॥६७।। प्रेतकृत्यैकभिन्नेषु विभागादिषु तादृशः।
औरसेन समः प्रोक्तः तादृशो यदि वा पुनः ॥६॥ ..."प्सादीकोग्राम भूमिजनताधनशेवधेः।। स एवार्हति सर्वस्वप्रदानादिषु केवलम् ॥६॥ स्वामित्वं च तदाधिक्यं तत्कर्तुत्वं तदीशताम् । न्यूनत्वं दत्तमात्रेण लभते किल केवलम् ॥७॥
