________________
२१७२ -
वशिष्ठस्मृतिः
[चतुर्थोंअक्षारलवणं शुद्धं भुंजीत (यात्) शुभाचिनो (न्वितः) । पुष्पालंकारवस्त्रादि वैदपयी (?) समलंकृतः ॥६७।। सत्यवाचा च यस्सप्तो दीक्षितो ब्रह्मचारिणो (?) अर्चयेत्तं श्रियायुक्तं पुराणं पुरुषोत्तमम् ॥६॥ वस्त्रालङ्कारपुष्पादिधूपदीपनिवेदितः।। ब्राह्मणान्भोजयेत्पश्चाद् यथाशक्त्या च दक्षिणां(विचक्षणः) त्रिरात्रं दशरात्रं वा सम्वत्सरमथापिवा। समन्वितत्र नौम्यांतौ (१) दम्पती समलंकृतौ ॥७०।। ततः स्वमालयं गच्छेद्भार्यया सहितो बुधः । अग्नितोद्वाहिकांवन्हि न पदमत्र समन्वितम् ॥७१।। यूषात्वेतानिमंत्रेणयानमारोहये (?) (रुह्याद्) बुधः । आत्मन्यत्तीर्त्यर्चेनमध्या (१) तु तारणे ॥७२॥ कल्याणदेशवृक्षोऽथसविधानं चंजपेत् । सुमंगलेत्यूचा वापि तत्र तत्र च तर्पयेत् ।।७३।। जापारुदेतीतिजपेत् (१) रे दिनीति जपेद्बुधम् । भगवन्तं पुरस्कृत्य प्रविशेत्तु स्वमालये ॥४॥ इह प्रिय जपेन्मन्त्रं तु (तू) यंघोषपुरस्कृतम् । प्रविश्य स्वगृहे रम्ये तस्मिन्सम्पूजयेद्धरिम् ।।७।। वितानादि सुशोभासं (ढ्य)मण्डले सुमनोहरे । पूजयेत्पुष्प शय्यायांश्रियासार्ध सनातनम् ।। पुष्पैर्मनोहरैः शुध्रर्गन्धैरामोदितैः शुभैः । धूपैःपैश्चताम्बूलैश्चामरैस्तालवृन्तकैः ॥७७।।