________________
સાધનાની કોઈ દૃષ્ટિ નહિ. છતાં આપણે કહીએ છીએ : મોક્ષ કેમ નહિ?
મનને જબરદસ્તીથી ખેંચવાનું નથી. ખેંચશો તો મન વધુ છટકશે. ઉપા. યશોવિજયજીએ લખ્યું ઃ મન સાથે પ્રેમથી કામ લોઃ હે બાળક મન ! તું કેમ ચંચળ છે ? તારે શું જોઈએ છે ? આનંદ. એ આનંદ તને સ્થિરતા બતાવશે. તું જરા સ્થિર થા. તારી અસ્થિરતા જ તને આનંદનો ખજાનો બતાવતી નથી.
આમ પ્રેમથી મનને સમજાવવાથી જ તે ધીરે-ધીરે વશમાં આવે છે, સાધના માટે અનુકૂળ બને છે.
પૂ. આનંદઘનજી, પૂ. યશોવિજયજી, પૂ. દેવચન્દ્રજી, આદિ મહાત્માઓનું મન ભગવાનમાં લાગી ગયું, સાધનાનો માર્ગ ખુલી ગયો, એનો અર્થ એ થયો એમણે પૂર્વ જન્મમાં સાધના કરેલી હશે. અધૂરી સાધના પૂરી કરવા જ તેમણે યોગિકુલમાં જન્મ લીધો છે.
મને પોતાને પણ આવો અનુભવ થાય છે. જે ભક્ત ભગવાનને સમર્પિત થઈ ગયો તેની બધી અધૂરાશ પૂરી કરવા ભગવાન બંધાયેલા છે, એમ મને તો સતત લાગી રહ્યું છે.
विपत्तौ किं विषादेन, संपत्तौ हर्षणेन किम् ।।
“જ્ઞાનીએ દીઠું હોય તે થાય.” આ વાત ભક્તને વધુ પ્રેરક બને છે, આરાધનામાં વધુ સક્રિય બનાવે છે ને અભક્તને નિષ્ક્રિય બનાવે
છે.
સિદ્ધગિરિ જેવી ઉત્તમ ભૂમિમાં આવ્યા છો તો સાધનાના માર્ગે ચાલવાનું શરૂ કરી જ દેજો. બીજા સ્થાને જે સફળતા મેળવતાં વર્ષો લાગે તે અહીં થોડા સમયમાં થઈ જાય, આ ભૂમિનો એટલો મહાન પ્રભાવ છે.
કોઈપણ જીવ ગમે ત્યાંથી સિદ્ધ થઈ શક્તો નથી, તેને અહીં અઢીદ્વિીપમાં આવવું જ પડે.
લિફ્ટમાં બેસીને ઉપરના માળે જઈ શકાય. તેમ અહીં આવીને જ સિદ્ધશિલાએ જઈ શકાય. પેલી લિફ્ટ તો તૈયાર છે ને તમે બેસી શકો, પણ અહીં કોઈ “લિફ્ટ' તૈયાર નથી, તમારે પોતે જ એ તૈયાર કરવી પડે.
૧૧૪
* * * * કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
