Kashyapsamhita Athva Vruddhajivakiya Tantra

SR No.: 032596
Original Sutra Author: N/A
Author: Marich Kashyap Maharshi, Girijashankar Mayashankar Shastri
Publisher: Sasthu Sahitya Vardhak Karyalay
Publication Year: 1970
Total Pages: 1034
Language: Gujarati
Classification: Interfaith
File Size: 36 MB

Page 408

શિપક્રમણીય વિમાન-અધ્યાય ૨ જે
૩૬૭
ચરતા પૂર્વ વર્ગોન્યાને યથા પ્રચતિતવ્યું, તે તારે મને હમેશાં અર્પણ કરવું. તારી બધી થર્મસિમર્થસિદ્ધિ ચોત્રમ પ્રેત્ર મિછતા વૈયા | બાબતોમાં તારે મને જ હંમેશાં મુખ્ય ગણવો. गोब्राह्मणमादौ कृत्वा सर्वप्राणभृतां शर्माशासितव्यमहर- મને જ અધીન કે વશ થઈ તારે રહેવું અને દત્તકતા વો વિરતા જ સર્વાનના વાતુર નારો! મારું પ્રિય તથા હિત જે કંઈ હોય તેને જ प्रयतितव्यं जीवितहेतोरपि चातुरेभ्यो नाभिद्रोग्धव्यं, અનુસરવા તારો કાયમી સ્વભાવ હોવો જોઈએ. મનસોડ િવ ઘરાિયો નામિકામની યાતથા સર્વમેવ પરહ્યું, | જેમ પુત્ર પિતાને સેવે, દાસ જેમ સ્વ નિમ્રતાપરિન્ટેન વિતથમ રેના પેનાપસંદ- શેઠને અનુસરે, અથી કે યાચક જેમ ધનવાનને
ન = ફળઝધર્મૂધન્યતરાર્થહિતમિતdવસા | અનુસરે તે જ પ્રમાણે તારે મારી સેવા કરતા રહી ફેરા#ાસ્ત્રવિવારના કૃતિકતા જ્ઞાનોરથાનોપાસપૂરતું છે મારું અનુસરણ કરવું; તેમ જ તારે ઉત્સુકતારહિત નિર્ચે વનવતા, 7 વરાત્રિાજ્ઞિિાનાં રાષmi | કે અતિશય ઉત્કંઠારહિત થઈને સાવધાન, વાં દાનનતિના માનનવિન વાઘધનવિધી- | એકાગ્રચિત્ત, વિનયસંપન્નજોઈ તપાસી-વિચારીને तव्यं तथा सर्वेषामत्यर्थविकृतदुष्टदुःखशीलाचारोपचाराणा- કાર્ય કરનાર, અસૂયાથી કે બીજાઓના ગુણે मनपवादप्रतीकाराणां मुमूर्पूणां च तथैवासन्निहिते- પર દોષારો૫ ન કરી કેવળ મારી આજ્ઞા કે શ્વરાનાં ત્રીજાનધ્યક્ષાનાં વા, ન વ ાવિત્રીદ્ર- અનુજ્ઞા-સલાહ પ્રમાણે જ તારે વર્તન કરવું. વળી મામિષમાવતથમાનુજ્ઞાતે મxfoથવાધ્યક્ષેખ, માતુર- મેં તને જ્યારે આજ્ઞા કરી હોય ત્યારે અને આજ્ઞા
રે વાનપ્રવિરતા વયા વિવિસેનાનુમતwવેરિસના સાર્ધ | ન કરી હોય ત્યારે પણ તારે, એ રીતે જ વર્તવું કુળ મુવીનાવાળવારસા સ્મૃતિમતા તિનિતેના- | જોઈએ કે, પ્રથમ તારા ગુરુ મારા માટે જ હરવે ચ મનસા સર્વમાનવતા યુટ્યૂયા સાનુ- કોઈ વસ્તુ લાવવા યથાશકય પ્રયત્ન કરવો જોઈએ. પ્રવેદવ્ય, અનુવિચ જ વાક્ષનોવૃદ્ધ ક્રિયાળિ ન જ્યારે તું વૈઘ થાય ત્યારે તારી કર્મસિદ્ધિ વિત પ્રળિયાતવ્યાજત્રારાઢાતુરોપwારાર્થaiss_ર- કે ચિકિત્સાક્રિયામાં સફળતા, અર્થસિદ્ધિ કે તેવળેવુ વા માડુ ન વાતુતુકપ્રવૃત્તયો વહિર્નિશા- ધનનો લાભ, યશ તથા હરકેઈ લાભની પ્રથમ રવિત થા, ઇસિત રાગુ: અમાનમgવસ્થ ન વળતિ- | ઇરછા કરવી; અને મરણ પછી સ્વળ માટેની तव्यं जानताऽपि तत्र यत्रोच्यमानमातुरस्यान्यस्य वाऽप्यु- | ઇચ્છા રાખ્યા કરવી. વળી તારે ગાયોનું તથા
વાતાય સંઘતે, જ્ઞાનવતાડપિ ૨ નાયર્થનામનો જ્ઞાને બ્રાહ્મણનું કલ્યાણ સૌ પહેલાં કરી તે પછી સર્વ વિથિતવ્યું, આ િ િવિસ્થમાનાર્થબુદ્ધિ- જીવાનું પણ કયાણ અવશ્ય ઈછવું. (ઉપરાંત)
દે ? તે પછી આચાર્ય, એ શિષ્યને અગ્નિ | હરકેઈ વિદ્ય બનેલા માણસે હંમેશાં સૂતાં, બેસતાં, સમક્ષ, બ્રાહ્મણ સમક્ષ અને વૈદ્ય સમક્ષ આમ ઉપ- ! ઊઠતાં, હરકોઈ સ્થિતિમાં રોગીઓના આરોગ્ય દેશ આપે કે, “તારે બ્રહ્મચારી રહી દાઢી-મૂછ | માટે જ પ્રયત્ન કર્યા કરવો જોઈએ. પિતાના જીવન ધારણ કરવાં; સત્યવાદી થવું, માંસાહાર ન કરે, માટે પણ રોગીઓને દ્રોહ કરવો ન જોઈએ. પવિત્ર અને મેધાવર્ધક પદાર્થોનું સેવન કરવું, | એટલે કે રોગીઓને પીડા ઉપજાવીને પિતાની માત્સર્ય કે દ્વેષભાવથી રહિત થવું તેમ જ શસ્ત્રો | આજીવિકાનું સાધન મેળવવું ન જોઈએ. એટલું ધારણ ન કરવાં. રાજાને ઠેષ, પ્રાણઘાતક મોટો જ નહિ, પરંતુ તે માટે તારે મનથી પણ વિચાર અનર્થ અને અનર્થથી યુક્ત કોઈપણ બાબત ન કરવો જોઈએ; તે વાણીથી અને શરીરથી સિવાય તારે મારા વચનથી કોઈ અકાર્ય ન કરવું. રોગીઓને દ્રોહ કે પીડા કેમ કરાય ? ન જ કરાય. એટલે કે રાજાના અપરાધ વગેરે સિવાય બીજું વળી પારકી સ્ત્રીઓ પાસે તારે મનથી પણ વ્યભિકોઈ પણ કાર્ય કરવા હું જે આજ્ઞા કરું તે ચાર કરવા ન જવું, તે વાણુથી અને શરીરથી તરત જ તારે તે કાય અવશ્ય કરવું; પરંતુ રાજાના | તું પરસ્ત્રીઓ પાસે કેમ જઈ શકે? ઉપરાંત પારકુ અપરાધ વગેરે કરવા કદાચ હુ આજ્ઞા કરું તો યે | સર્વ ધન તારે મનથી પણું ઇચછવું ન જોઈ તારે તે કાર્ય કદી ન જ કરવું. તું જે કંઈ લાવે તે વાણીથી અને શરીરથી તે પારકું ધન લઈ