________________
ઊઠ્યું. જેમ-જેમ આગળ વધાયું તેમ-તેમ રોમરોમ નમસ્કાર મુદ્રામાં તન-મસ્તક થઈ, પ્રભુ-ચરણનો જાણે સર્વાંગે સ્પર્શનો અનુભવ કરવા માંડ્યો અને એ જ ક્ષણથી વંદનાવલી કંઠસ્થ કરવાનું શરૂ થયું... પરમશ્રદ્ધેય પૂ.બાપજી સહિત સર્વ ઠાણાંઓએ બહુ જ અલ્પ સમયમાં આ ભાવોને આત્મસાત્ કાર્યા.
......અને ત્યારબાદ અમુક મહિનાઓ પછી પૂજ્ય શ્રી બાપજીની બલવતી ભાવના તથા તેઓશ્રીની આજ્ઞાથી જ પ્રત્યેક બેસતા મહિને સુ-પ્રભાતે ભાવિકોની હાજરી સાથે તેનું પારાયણ શરૂ થયું. એક-એક ગાથા સાથે વંદના કરતાં કરતાં પૂરી ૪૯ વંદનાથી અરિહંત પરમાત્માની સ્તુતિભક્તિનો એ માહોલ માણવા જેવો હોય છે... આજ દિન સુધી આ ક્રમ અવિરત ચાલી રહ્યો છે.
કંઈ કેટલીયવાર મનમાં એ ભાવો ઊઠતા હતા કે આવા અનુપમ કાવ્યોનું ગદ્યમાં સુંદર વિવેચન કોઈ બહુશ્રુત મુનિવર્યની કલમે થાય તો, આ કાવ્યના ભાવોને ન્યાય મળવાની સાથે જૈન સમાજ સારો એવો લાભાન્વિત થઈ, અરિહંત પરમાત્માનો પ્રત્યક્ષ પરિચય પામે.
વારંવાર સ્મૃતિમાં આવતા હતા... મારા હૃદયસિંહાસનના સમ્રાટ પરમોપકારી, પરમ વંદનીય, મારા શ્રદ્ધા કેન્દ્ર, ગોંડલ ગચ્છ શિરોમણિ, નેત્ર જ્યોતિ પ્રદાતા, પૂજ્ય ગુરુદેવ શ્રી જયંતિલાલજી મહારાજ સાહેબ... જો તેઓશ્રી અમારી વિનંતીનો સ્વીકાર કરી, આટલી કૃપા કરે તો અમારું કામ બની જાય...
અને શ્રી ગુણવંતભાઈ બરવાળિયા દ્વારા, મુમુક્ષુ
