________________
अल्पश्रुतं श्रुतवतां त्वद्दभक्तिरेख मुखरीकुरुते बगान्माम् ।
એ ન્યાયે અહીં કવિએ અનેક ઉપમાઓ દ્વારા પ્રભુગુણોને વ્યક્ત કરવાનો સ્તુત્ય પ્રયાસ કર્યો છે. અનુપમેય એવા ગુણોને આ મહત્ ઉપમાઓ અંશેઅંશે પ્રગટ કરે છે. મુનીશ્વરના અંતર ભાવો શબ્દો સાથે પ્રવાહિત થઈને અનેક ભવ્યોનાં દિલને ભીંજવી જાય છે. આ રચનાની એક-એક પંક્તિમાં અરિહંત પ્રભુના ગુણોની ગરિમા જળકી રહી છે.
આવી ઉત્તમ કૃતિને મૂલવવી એ પણ એક ધન્ય પળ
परिहासधाम,
છે...
મૂળ પ્રાકૃત ભાષામાં રચિત આ કૃતિનો ભાવાનુવાદ રસાળ ગુજરાતી ભાષામાં કરનાર શ્રી ચંદુભાઈ પણ એક ભક્ત હૃદયી શ્રાવક છે. જૈન તત્ત્વના જ્ઞાતા તેમજ આત્માસાધનારત સાધક છે.... જેમનો આ પુરુષાર્થ આપવા જૈન સમાજ માટે ઉપકારનું કારણ બન્યો છે.
મને યાદ છે, સંવત ૨૦૫૫નું અમારું પૂના શહેરનું ચાતુર્માસ જ્યા પ્રાતઃ પ્રવચનમાં સમસ્ત શ્વેતામ્બર સમાજનાં ભાવિક ભાઈ-બહેનોની હાજરી સારા પ્રમાણમાં રહેતી. દરમિયાન મૂર્તિપૂજક સંપ્રદાયનાં એક બહેન મારી પાસે આવ્યા. તેમના સમાજમાં પ્રચલિત એવી અરિહંત વંદનાવલી’ની એક નાની પુસ્તિકા તેમણે મને આપી. જે વાંચતાં જ જાણે અરિહંત પરમાત્માનું પ્રત્યક્ષ સાંનિધ્ય પ્રાપ્ત થયાનું સૌભાગ્ય સાંપડ્યું હોય તેમ એક એક પંક્તિ ગાતાંગાતાં હૃદય ભક્તિભર્યાં આંદોલનોથી આંદોલિત થઈ
