________________
दृष्टांत : ९०
ज्ञान री बात तो कांइ दीसै नहीं ।
हि स्वामीजी गुलाब ऋषि नै पूछ्यौ - शीतळजी रा टोळा रा साधां साध सरधौ के असाध ?
जद ते बोल्यौ
- असाध सरधूं छं ।
शीतळजी वालां संथारा कीया त्यांने कांइ सरधौ ?
जद ते बोल्यौ - उणांरौ अकाम मरण । रघुनाथजी, जयमलजी आदि टोळा वालां नै कांई सरधौ ? जद बोल्यो - असाध । उणांरा टोळा मैं संथारा किया तिकै ? जद बोल्यो - अकाम मरण ।
पछै भेषधारयां रा श्रावक बोल्या - भीषणजी नै कांइ सरधौ ?
तब स्वामीजी पहिलां ही बोल्या - म्हे तौ यांने आगे देख्याई नहीं अन म्हारै यांरै श्रद्धा आचार मिल जासी तौ म्हे आहार पांणी भेळी कर लेवां तो म्हांरै अटकाव नहीं । तिवारै केयक तौ भेषधारघां रा श्रावक बिखर गया ।
३३
हिवै स्वामीजी गुलाब ॠष नै पूछ्यौ - समदृष्टि नै पाप लागे कै न
लागे ?
जब ते बोल्यो - न लागे । स्वामीजी पूछ्यौ - समदृष्टि स्त्री सेवै तौ ? जद ते बोल्यो - तौ पिण पाप न लागे । थे पौता मैं समदृष्टि जाणौ हो ये स्त्री सेवौ तौ ? जद बोल्यौ - पाप तौ न लागै, पिण भेष में आ बात सोभै नहीं ।
जद स्वामीजी बोल्या - माथै पोत्यौ बांध नै सेवौ तौ ? इत्यादिक अनेक प्रश्न पूछ्या, जद पाछा जाब देवा असमर्थ थयौ, घणौ कष्ट हूवौ । जद क्रोध कर बोल्यौ - म्हांसूं चरचा करौ हौ पिण गोघूंदा नां भाया सूं चरचा करौ तो खबर पड़े । गोघूंदा नां भाई तुंगीया नगरी नां श्रावक छै । गोघूंदा नां श्रावक अकबरी मौहर छै ।
जद स्वामीजी बोल्या - वलै थारै तीखो खेत्र हुवै सो बतावो ।
गुलाब ऋषि बत्तीस सूत्र खांधे लीयां फिरतौ पिण सरधा खोटी । वले पांच महाव्रतां रा द्रव्य क्षेत्र काल भाव पूछ्या ।
जद बोल्यौ -पांनां मै मंड्यां है ।
स्वामीजी बोल्या - पांनी फाट जासी तौ ? साधपणी थे पाळो हौ कै पानौ पाळे ? इत्यादिक घणां कष्ट कीधा ।
• अ म्हांरा आगला गुरु
पछै स्वामीजी गोंदे पधार्या ।
गोदे भायां सूं चरचा करने समझाया । सुणनै गुलाब ॠष आयो । स्वामीजी सूं चरचा करवा लागो ।
जद भाया बोल्या - महाराज यांसूं चरचा तो म्हे करसां । अं म्हांरा आगला गुरु है ।