________________
शिखा - १. दोहा
१. श्री कालू रो वर्णव्यो, घटनारूप चरित्र । श्रोतृ-श्रवण-तर्पण सुघड़, वर्णन विशद विचित्र ।। २. उत्तम पुरुषां रो हुवै, आकर्षक इतिहास । किंचित भी ऊणो नहीं, कालूयशोविलास ।। ३. प्रत्युत इण पंचम अरे, अरे! अजब आ ख्यात । देख-देख स्मृति में हुवै, चौथै अर री बात ।। ४. आर्हत मत रो अभ्युदय, भिक्षुगच्छ रो भाल ।
धन्य जठै प्रगटै प्रवर, कालू जिस्या कृपाल ।। ५. अब आखूं संक्षेप में, गुरु- जीवन की नूंध । सुज्यो श्रोता जन सुमन, नींदड़ली अवरूध ।।
'समरूं कालू कला-निधान ।
६. जनम पूज रो जग उद्धारण, उगणीसै तेतीस ।
सुद फागुण की दूज सुबेळा, सहज जगत नतशीष ' ।। ७. चम्मालीसै मघव-चरण में, मां भगिनी रै साथ। शुक्लासोज तीज बीदासर, पायो संजम - पाथ ।। ८. पांच वर्ष बिन आंच सांचवी, मघव मुनिप री सेव ।
पाछे साढ़ी च्यार बरस लग, ध्याया माणक देव ।। ६. बारह बरस हरस दिल आणी, माणी मानस मोज ।
श्री डालिम - चरणां चित ठाणी, रहिया राजाभोज ।। १०. छ्यांसट्ठे चंदेरी लीन्ही, डालिम - गादी आप ।
भाद्र शुक्ल पूर्णिमा मानो, उभय शशांक मिलाप ।। ११. प्रकृति-मंदिमा गगन चंदिमा, करत कला विस्मार ।
शासन-चंद अमंद सभावे, समता रस संचार ।। १२. जिनवाणी गणधर गूंथाणी, जाणी शमरस - कूप । बत्तीसी अध्यात्म-निशाणी, पढ़ी आर्य अनुरूप । ।
१. लय : सुगुणा ! खमाविए तज खार
२. देखें प. १ सं. ६८
३. देखें प.१ सं. ६६
२३२ / कालूयशोविलास-२