________________
११०
२.
३.
४.
६.
७.
८.
९.
भिक्षु वाङ्मय - खण्ड - १०
त्यांरो हारां करेनें हिवडों सोभतों रे, कांनां में कुंडल करे उद्योत रे । मस्तक मुगट छें त्यारं दीपतो रे, जांणें लागे रही झिगामिग जोत रे ।।
चउरंगणी सेन्या लेइनें नीकल्या रे, मोटा सुभटां नें लीधा साथ रे । वनीता नगरी विचें होय नीकल्या रें, भरत नरिंद छ खंडरो नाथ रे ।।
मंगलीक शब्द तिणंनें बोलावता रे, अनेक नर चालें त्यारें लार रे । वळे जय जय शबद लोक मुख ऊचरें रे, ते घणु हरख छें हीया मझार रे ।।
त्यारें दोय सहंस अदिष्टत देवता रे, सेवग थका रहें हजूर रे । त्यां देवता सहीत भरतजी परवरया रे, त्यारें पुन तणों संचो छें पूर रे ||
वेसमण देव तणी परें शोभतो रे, इंद्र सरीखी रिध बखांण रे। इण लोक में जशकीर्त्त अति विस्तरी रे, बुधवंत डाहो छें चुतर सुजांण रे ।।
गंगा नदी रा दखिण नें कुल रे, गामां नगरांदिक सगले ठांम रे । त्यां सगला राजां नें पगे लगायने रे, आंण मनाइ छें सगलां तांम रे ।।
समक प्रकारे सर्व राजा भणी रे, जीती जीती नें आघो जाय रे । त्यारों श्रेष्ट रत्नां रो भारी भेटणो रे, ले लेनें आघो चाल्यो ताहि रे ।।
केडें केडे चक्ररत्न तणें रे, एक एक जोजन आंतरें तांम रे । कटक रों कूच करें इण रीत सू रे, सुखे सुखे लेता विसरांम रे ||
१०. इण विध चक्र नें सेन्या चालती रे, मागध तीर्थ साहमा जाय रे । तिण तीरथ सूं नही नेंरा नही दूकडा रे, चलीया-चलीया आया छें ताहि रे । ।
११. लांबपणें बारें जोजन तणो रे, पेंहुलों नव जोजन रे प्रमाण रे । एहवों कोइ नगर हुवें रलीयांमणो रे, तिम विजय कटक उतरयों जांण रे ।।
१२. वढइरतन बोलावी इम कहें रे, वेगा कर म्हारें आज आवास रे । पोषधसाल सहीत करनें वेगसूं रे, म्हारी आगन पाछी सूपों मो पास रे ||