________________
९०
५.
६.
७.
८.
ए वचन बाहुबल सांभले, कुण वीरों कुण बेंनडी, कुण
ब्राह्मी नें सुंदरी
झें तों बेंन दीसें छें म्हारी, रिक्षभ जिणंद म्हेली कहें, त्यां तो चारित लीधो छें
त्यारे झूठ बोलण रो कहें छें वीरा मारा गज
भिक्षु वाङ्मय - खण्ड - १०
लागो
करवा कहे छें अटवी
विचारो रे । मझारो रे ।।
यांनें रिषभ जिणेसर मोकली, मोनें समझावण तांइ रे । पिण झूठ बोलें जिसी नही, कांयक घोचो दीसे मों मांही रे ||
त्याग छें, ते इम किम बोलें भासों रे । थी उतरो, तेतो गज नही छें म्हारें पासों रे ।।
९. ओगुण सूझ्यों आप में, करवा लागों विचारो रे। म्हें हय गय रथ सव परहस्या, पिण आयो मोनें अहंकारो रे ।।
१०. छोटा भाई अठांणूं म्हारा, त्यांनें वांदूं नही सीस नांमो रे । इसsो अहमेव पणों म्हारों, ओ मोटों गज अभिमान तांमो रे ।।
११. गज बेंठों तों जीवडो, मोख जायें कर्म कर पिण अहंकार गज चढीयो थकों, कोय न पोहतों
१२. यां पेंहिला चारित लीयो, त्यांनें वांदणा दिख्या वडा छें ते वडा, हिवें छोटा नही
१५. वेंरागें
पाय
दोयो रे। सोयो रे ।।
मन उपारयो
सीस
म्हारा
वालीयो, मूंकी निज उपनो
वांदवा, जब
१३. इतला दिन यांसूं अलगों रह्यों, आ तों म्हारें भोलप मोटी रे। छोटा भायां नें वंदणा करूं नही, आ पिण विचारी म्हें खोटी रे ||
सोखो रे ।
मोखो रे ।।
१४. हिवें तो यां अठांणूं भायां भणी, जाय वांदू सीस नांमी रे। वारूंवार खमाउ पगां लागनें, ज्यूं मिटें म्हारी सर्व खांमी रे ।।
नमाई रे ।
भाइ रे ।।
अभिमानो केवलग्यांनो
रे।
रे ॥