________________
૧૦૬
આદર્શ ગૃહસ્થાશ્રમ
ઉત્પન્ન કરવાની ઉત્કટ ઇચ્છા જાગે તેા જ બ્રહ્મચશ્રમનેા કાળ પૂર્ણ થયા પછી તેને સુયેાગ્ય પાત્ર સાથે જોડી તેના માર્ગોમાં આવતાં વિઘ્નાને દૂર કરવાની શક્તિ અને શિક્ષાના સભાર ભરે છે.
વધ્રૂવ ન
વિવાહિત યુવતી પેાતાના પતિમદિરમાં જ્યારથી પગ મૂકે ત્યારથી તેણે પોતાનું આખું નવકુટુંબ અહીં રચી દેવું જોઈ એ. આમ કરવાથી તેનું વિરહદુઃખ ભૂલી જવાય અને ભાવિ જીવન સુખરૂપ બને.
જે પત્ની પેાતાના શ્વશુરગૃહને પેાતાનું નથી કરી શકતી તેના ગૃહસંસાર દુ;ખ અને કંકાસના મળથી દર્દી બને છે, અને તેના પતિની પણ ખૂરી દશા થાય છે.
"
કુટુંબભાવ
શ્વશુર એ પિતા, સાસુ એ માતા, દિયર એ ભાઈ, નણંદ એ બહેન, દેરાણીજેઠાણી એ સ્નેહી સહચરી અને પતિ એટલે હાર્દિક પ્રેમનું પરમ કેંદ્રસ્થાન, આ ભાવ રગેરગમાં વ્યાપક બની જવા જોઇ એ. જોકે સ્ત્રીજીવનની આ એક કપરી કસાટી છે, પરંતુ આ પરીક્ષામાં જે યુવતી ઉત્તીર્ણ થાય છે તેને ગૃહસ્થાશ્રમ સાંગેાપાગ સ્વ શેા સુખદ બની રહે છે. તેમાં લેશમાત્ર શંકાને સ્થાન નથી.
પરંતુ દુઃખની વાત એ . છે કે કેટલીક બાળાઓને તેા ગૃહસ્થાશ્રમમાં યેાજાવા પહેલાં તે ભાર ઉઠાવવા સારુ કેટલી શક્તિ અને કેવા વિવેકની આવશ્યકતા છે તેનું કશું વ્યવહારુ જ્ઞાન હોતું જ નથી. આ એક માબાપાના સંસ્કારાની ન પુરાય તેવી ત્રુટિ છે. આ ત્રુટિને અંગે પતિ, સાસુ, સસરા, નણંદ, જેઠાણી ઇત્યાદિ પ્રત્યે કેવી રીતે વવું તેનું યથા ભાન ન હાવાથી તેને પાતાને પણ ખૂબ જ સાસવું પડે છે.
કેટલીક બાળાઓને તેમનાં માબાપ તરફથી આવાઆવા આછા
