________________
સાસુસસરા પ્રત્યે વહુના કા
૧૦૭
સંસ્કાર। પડવા હોય છે. તેથી તે કુટુંબભાવ લાવવાના પ્રયત્ન કરે છે ખરી, પરંતુ જે રીતે તે આરાધવા જોઈએ તે રીતના ઉપાયાના અજ્ઞાનથી અથવા અલ્પ પ્રયત્નથી તેએ તેમાં સફળ થઈ શકતી નથી. કેટલીક લક્ષ્મીવાન પુત્રી ભૂખ જેવી હેાય છે. તેને પેાતાના પિયરની સપત્તિના ખાટા મદ હાય છે. વસ્તુતઃ પિતાની કરાડની સંપત્તિ તેને લેશમાત્ર ઉપયેાગી' નથી. પરંતુ પતિ પ્રેમ અને સાસુસસરાને! સ્નેહ જ ઉપયેાગી છે. પણ એ વાતથી અજાણ હોવાથી તે ઘણીવાર પાતાના સ્વર્ગીય સંસારમાં વિષ રેડી મૂકે છે. માત્ર સાસુ, સસરા, દેરાણી, જેઠાણી, નણંદ ઇત્યાદિ પ્રત્યે જ નહિ બલકે પોતાના પતિ પર પણ તે પ્રેમ કેળવી શકતી નથી. આવી યુવતીઆને પાછળથી ખૂબ વેઠવું પડે છે, પરંતુ આ બાબતમાં તે યુવતી. કરતાં તેનાં માતાપિતા જ વધુ જવાબદાર છે. જો તે પાતાની પુત્રીને સમાવે કે તારું સાચું કુટુંબ અને સાચુ' ધર તે જ છે, અમે દૂર તેટલા દૂર જ છીએ’, તે। જરૂર સુધારણા થાય.
કેટલીક યુવતીઓ છાજતા કે અણુછાજતા ઉપાયેાથી માત્ર પતિને રીઝવવામાં જ પેાતાના કર્તવ્યની શ્રૃતિસમાપ્તિ માની ઇતર સબંધીઓ તરફ તેા ઉપેક્ષા જ રાખે છે. આ પણ એક પ્રકારની ત્રુટિ જ છે. જોકે પતિ એ ગૃહસ્થાશ્રમનું મુખ્ય પાત્ર હાઈ પત્નીના હૃદયમાં તેનું ઉચ્ચ સ્થાન હોય તે અવાસ્તવિક નથી; પરંતુ જે સ્નેહ ખીજા ક્ષેત્ર તરફ દ્વેષ, વેર, કે કલેશ જન્માવે તે ન ઇચ્છવાયાગ્ય મેહ છે, વાસના છે અથવા રાગ છે. તે સાચે સ્નેહ તે! નથી જ. એટલે આવી વાસનાથી પણ સાસુસસરા સાથે અણબનાવનાં નિમિત્તો પળેપળે ઊભાં થવાતા અને ગૃહસ્થાશ્રમ દુઃખી બનવાને સંભવ રહે છે.
કેટલાક સ્થળે એવી પણ અક્ષહીન વહુએ હાય છે કે જે પેાતાને પેાતાના ઘરની ધણિયાણી તરીકે સમજતી નથી અને પેાતાનુ શ્વશુરધન કંઈક બહાનું કાઢીને પિયરમાં માકલી ખુશી થાય છે. આવી
