________________
. શ્રી દેવકુમાર શરિભાષાંતર (૪૯), પાસે આવીને કહે છે. કાયિતિના દિવસે તજે છે એ. વાત પણ કરી છે. રાજાએ કહ્યું કે તે મમઃ જરૂર જાણો, જોઈએ. મણ વેશ્યા તેને મર્મ ધી કે જાણી શકી નહીં. એક દિવસ એણે કહ્યું કે-“મને તેનાથી પુત્રેત્પત્તિ થવાને,
.: 5 અંદુ તેણે તમારાથી હુ ગર્ભિણી થઈ છું' એ વાત દેવકુમારને જણાવી. દેવકુમારે કહ્યું કે મારાથી ગર્ભ, રહ્યાની વાત શા આધારે કહે છે?? તે બેલી કે- તે શું તમે જાણતા નથી કે મને પૂછે છે ?” દેવકુમારે કૃહ્યું કે“તું ખોટું કહે છે, કેમકે મેં તે ગર્ભસ્થિતિ થઈ શકે તે વખત જાળવે છે, તે વખતે તને સેવી નથી. તે ચિત્તની. ચપળતાથી બીજા પુરૂષને સે હોય તે તે અન્યના પુત્રની. મારે ચિંતા કરવાની નથી. જે મારાથી રહેલ પુત્ર થશે તે હું એવું કરીશ કે જેથી તે મારા રૂપને સર્વથા જોઈ શકશે નહીં, પણ તે વખત આવ્યા અગાઉ અત્યારથી તે વાતની ચિંતા શી? તે વખત જોઈ લેવાશે.” આ પ્રમાણે કહીને સુખને રંગ બદલ્યા સિવાય તે મૌનપણે ત્યાં રહ્યો. :' આ ગર્ભને વ્યતિકર રાજાએ જાણવાથી વેશ્યાને કહ્યું કે
તે આગંતુક પુરૂષથી રહેલા ગર્ભનું તું નથી રક્ષણ કરજે. ગર્ભના પ્રભાવથી દેવકુમાર ઉપર વિશેષ રહેવાની થયેલી તે વિચારે છે કે “આમને હું રાજા પાસેથી અભય અપાવીશ.” ' અન્યદા ગર્ભરિથતિ પૂર્ણ થયે તેને પુત્રનો પ્રસવ થયે. સંકેત કરેલે દિવસે દેવકુમારે તેને કહ્યું કે તું અને કોઈ ધાવ્યને બંદોબસ્ત કરીને અન્ય ઘરે મૂકી દે, જે બીજે નહીં મૂકે તે આજ પછી હું તારે ઘરે આવીશ નહીં. તે બેલી. કે- હે પ્રિય ! આપ જેમ કહેશે તેમ હું કરીશ. પરંતુ
'
,
'
