________________
શ્રી દેવકુમાર ચરિત્ર ભાષાંતર.
( ૪૭ )
કહ્યું કે-‘ તા દરરાજ આવવાની કૃપા કરશેા. ’ દેવકુમારે કર્યું કે- અહુ સારૂં. આમ કહીને તેના જોતાંજ મંત્રમળથી અદૃશ્ય થઈ ગયા. તે જોઇને વેશ્યા વિચારવા લાગી કે આ તે સિદ્ધ હતા કે વિદ્યાધર હતા ?' એટલામાં અક્કા આવી તેણે પૂછ્યું' કે–‘ તારા ભેાગી કેમ જણાતા નથી ? ’ વેશ્યાએ બધી વાત કરી. અક્કાએ કહ્યું કે- જે આવા શક્તિવાળા છે તેને શા માટે વશ ન કરવા ? હવે પછી તેનું સ્વરૂપ જાણીને ધીમે ધીમે તેને વશ કરવાના ઉપાય કરજે. ’
"
.
ઃઃ
ત્યારપછી કમળશ્રી રાજમદિરમાં ગઇ અને રાજાને ખી પાયા મતાન્યે. રાજા તે જોઈને મનમાં વિચારવા લાગ્યા કેઆનું પરાક્રમ અદ્દભુત લાગે છે, નહીં તે બીજો પાચા ક્યાંથી મેળવે.’ તે વખતે મંત્રી વિગેરે બધા લજ્જાથી નીચુ જોવા લાગ્યા.. પ્રસંગ જોઇને દેવકુમાર ખેલ્યા કે- હે દેવ ! ગુફામાં રહેલા અંધકારને દીપશિખા દૂર કરે તે તેથી શું તે સૂ કરતાં અધિક ગણાય ? વળી સાયના છિદ્રમાં કદી મૂશળ ન પ્રવેશ કરી શકે તે તેથી શું સેાય મૂશળથી અધિક ગણાય ? વળી પેાતાની સુઢથી હાથી કીડીને ન પકડી શકે તે તેથી શ્ કીડી હાથીથી અધિક ગણાય ? ન ગણાય. તેથી જો આ વેશ્યા ચારને બતાવે અને ત્રણે પાયા લાવે ત્યારે તેને સત્ય પ્રતિજ્ઞાવાળી કહી શકાય, તે વિના કહી શકાય નહીં. આ આમંતમાં હું છેવટે જે આપને કરી બતાવીશ તે જોઈને આપ પાતેજ કહેશે કે આનું નામ કર્યું' કહેવાય. ’” આ પ્રમાણે સાંભળીને રાજાએ વેશ્યાને કહ્યું કે- તું ઉતાવળી ન થઈશ, છેવટ એક વર્ષ સુધીમાં પણ મીજા બે પાયા ચાર પાસેથી લાવી આપજે. આ ખામતમાં તુજ સુશિક્ષીત છુ તેથી તને કાંઈ
