________________
નામ સ્મરણ કેમ કરવું.
(૨૬૦) સુમરન ઐસે કિજીયે, ખરે નિશને ચેટ, સુમરન ઐસે કિજીયે, હલે નહિ જીભ હેઠ.
સ્મરણ તે એવું કરવું, કે જેમ તીર જઈને બરાબર નિશાને અને ટાંકેલી વસ્તુઓ પર હટી જાય, તેમ મન જઈ ઈશ્વર પર લાગી જાય. સ્મરણ એવું કરવું કે છમ ને હઠ હાલે નહિં પણ મન ઈશ્વર પર લાગી રહે, ત્યારે જ તે ખરૂં સ્મરણ કહેવાય.
(૨૬૧) હોઠ કંઠ હાલે નાહિ, છળ્યા ન નામ ઉચ્ચાર
ગુસ સુમરન જે ખેલૈં, સેહિ હંસ હમાર.
હોઠ તથા ગળું પણ હાલે નહિ, અને જીભે પણ નામ ઉચ્ચાર થાય નહિં, અને અંતરમાં ગુપ્ત સ્મરણ ચાલુ રાખે, તેજ ખરે સ્મરણ કરનારે હેશ યાને સાધુ છે.
(૨૨) અંતર “હરિ હરિ હેત હય, મુખકી હાજત નહિ સહેજે ધૂન લાગી રહે. સંતનકે ઘટ માંહિ અંતરમાં (હૈયામાં) “હરિ હરિ” અવાજ થયા કરે તે પછી મેહડેથી બોલવાની જરૂર રહેતી નથી; એ રીતે જેઓ સાધુ (પવિત્રી પુરૂ થયા છે, તેઓના હૈયામાં માલેકનું ધ્યાન વગર કેશેશથી થયા કરે છે, જેથી તેઓને મેહડેથી બોલવાની કોઈ જરૂર રહેતી નથી.
(૨૬૩) અંતર જપીયે રામ, રામ રામ રાર; સહેજે ધુન લાગી રહે, એહિ સુમરન તતસાર,
અંતરમાં (રામની) જપ નિરંતર કરવાથી આખર રામનાં નામને અવાજ, આપણું રૂંવે રૂંવે ઉઠવા લાગશે, અને કોઇપણ કોશેશ કરવા વિના ઇશ્વરનું ધ્યાન થયા કરશે. ઇશ્વરનું સ્મરણ કરવાની ખરી રીત એજ છે. • -
