________________
સદ્ગુરૂ મહિમા.
(૨૯૩ )
સદ્ગુરૂ સત્ કા શબ્દ હય, અને સત્ ક્રિયા બતાય; જો સત્ કા પડ રહે, તા સત હિ માંહે સમાય.
e
સદ્ગુરૂ સતનુ ચાને પરમેશ્વરનું જાહેર થયલું ખીનું નામ છે, સત્ (ઇશ્વરને) બતાવી શકે છે, અને સત્ જે એકજ છે કે જે (સદ્ગુરૂજ) (ઇશ્વરજ છે) તેને જે પકડી રાખે તે સમાંજ સમાઇ જાય.
(૨૯૪)
દેવી બડી ન દેવતા, સુરજ બડા ન ચંદ્ર; આદ અંત દર્દીને ખંડે, કે ગુરૂ કે ગાવું.
દેવી કે દેવતા કાઇ મેટા નથી, કે નથી ચંદ્ર કે સૂર્યાં, તે સધળા નાશવંત છે અને તેના એક વેળા નાશ છેજ. જે ખરા મેટા છે તે તા ગુરૂ અને ગાવિંદ (ઇશ્વર) એ બે છે, કારણ કે તે કાયમ રેહનારા છે.
રાતથી તે છેડા સુધી
(૨૯૫)
હરિ રૂઠે ગત એક હય, ગુરૂ શરણાગત જાય; ગુરૂ રૂઠે ગત એક નહિ, હરિ ન હોય સહાય. માલેકના કાપ થાય, તા પણ આશરે લેવાની એક જગ્યા ખાકી રહે છે, તે એ છે કે ગુરૂને શરણે જવું, જે ગુરૂ આપણાં દુ:ખ મટાડે. પણ ગુરૂનો કાપ થયા, તે આપણે માટે આશરો લેવાની એકે જગા ખાકી રહેતી નથી, કારણ ઇશ્વર ગુરૂ કાપને કારણે આપણને મદદ કરતા નથી.
(૨૯૬ )
ગુરૂ ગોવિદ દોનો ખડે, સિકે લાગુ' પાચક અલિહારી આ ગુરૂકી, અને ગાવિ ક્રિયા બતાય. કબીર કહે છે કે, મારી પાસે મારે ગુરૂ અને ઇશ્વર એ બે ઉભા હાય, તા હું કાણુને પગે લાગું? હું તેા મારા ગુરૂનેજ પગે લાગીશ, કારણ કે ગુરૂનીજ કૃપાથી મને ઇશ્વરની ભેટ થઇ.
