________________
આવી જ માંગણી, કોઈ અજ્ઞાત આધુનિક કવિ, જરા જુદા જ મિજાજમાં ‘શ્યામ” પાસે કરે છે. એ મિજાજ પણ માણવા જેવો છે :
“તમે શ્યામ થઈને ફૂકો, મને વાંસળી બનાવો ! ભલે આભ થઈને વ્યાપો, મને વાદળી બનાવો ! તમે પર્વતો ઉઠાવો, પછી કોઈ રથ બચાવો, મને ભાર કંઈ ન લાગે, મને આંગળી બનાવો ! ભલે અંગથી છૂટીશું, પણ સંગ યાદ રહેશે તમે સાપ-રૂપ લ્યો તો, મને કાંચળી બનાવો ! તમે આંખમાં વસો છો, અને શ્વાસમાં શ્વસો છો,
અમે તોય તમને જોશું, ભલે આંધળી બનાવો !” કેવો ફક્કડ છે કવિનો મિજાજ ! ભક્તિના નશામાં ચૂંટાયેલો આવો મિજાજ આપણા હૃદયને ક્યારે અજવાળશે ?
(કાર્તિક, ૨૦૬૭)
- ભક્તિતત્ત્વ ૧૩