________________
( ૨ ) જાણે વિમળા પાસે ઉભી હતી. તે પોતાના પતિને આ સુખમય ગૃહ તજી બહાર ન જવા આગ્રહયુક્ત આજીજી કરી રહી હતી. દેદાનું હદય પણ આ સ્નેહ અને ભક્તિભાવ પાસે દ્રવતું હતું. પંરતુ બીજી જ ક્ષણે મને રમ સ્વમ ભાંગી ભુક્કો થઈ ગયું ! લેણદારેનું એક મોટું ટેળું જાણે લાલ નેત્ર વિકાસનું અને દુરકતું પોતાની સામે ધસી આવતું હોય એમ જણાયું. વિમળા ભયભીત બની ત્યાં જ બેસી ગઈ. માથા ઉપર વસ્ત્રને છેડે વીંટી લીધો. ઉંઘમાં પડેલા દેદાશાહ સ્વમસૃષ્ટિ નીરખી ચમક્યો. આંખ ઉઘાડીને આસપાસ જોયું તે રાત્રી પડી ગઈ હતી.' ' આ અંધકારમય નિર્જન અરણ્યમાં હવે આગળ વધવાને વિચાર માંડી વાળવો પડશે. તેને પોતાનું વ્હાલું ઘરવિમળાને સ્વર્ગીય સ્નેહ યાદ આવ્યાં. તેણે અહીંથી પાછા ફરવાનો વિચાર કર્યો પણ હિમ્મત ન ચાલી. આ રાત્રી તે આટલા ને આટલામાં જ વિતાવી દેવાને તેણે તત્કાળ નિર્ણય કરી નાખે.
બે દિવસ અને બે રાત્રી એ પ્રમાણે યતીત થઈ ગઈ આ બધે વખત દેદાશાહે એક જ કામ કર્યું–તે આ ભયાવહ અટવીમાં આગળ ને આગળ ચાલ્યા ગયે. કેઈ પણ પ્રકારના ઉદ્દેશ વિના માત્ર ભવિવ્યતા ઉપર આસ્થા રાખી તેણે માર્ગ કાપે, પ્રવાહમાં ઘસડાતા તરણાને જેમ કઈ જ ઉદેશ નથી હોતે, પવનની ગતિ એજ એક માત્ર નિયામક
