________________
( ૪ )
જોતાં નંદનવનના નામને જ ગણાય. વિમલા આ બધા સિદ્ધાંત કેવળ પતિ પ્રત્યેના માનની ખાતર નભાવી લેતી હતી એમ પણ હતું. પૂર્વ કર્મના પુણ્યને લીધે તેને આત્મા પણ તેટલોજ ઉદાર અને નિ:સ્પૃહ હતો. દેદાશાહ અને વિમળાએ મળીને આ મહા સાગરરૂપી સંસારમાં એક મીઠે મેરામણ ઉપજાવ્યો હતો એમ પણ કહી શકાય. દંપતી વચ્ચે કે દિવસ મને દુઃખ તો શું પણ મતભેદ જેવું પણ ભાગ્યે જ બન્યું હશે. દેદાશાહની છાયાની જેમ વિમળા હંમેશા તેમની આજ્ઞાને અનુસરતી, તેમના ઉભયના આત્મિક સુખ, સંતેષતૃપ્તિ પાસે દરિદ્રતાને દાવાનળ શાંત થઈ જતે. ' પણ એ સુખી ગૃહજીવનમાં એક દિવસ વસમી વેળા આવી. દેદાશાહ તે વખતે ધંધા અર્થે ક્યાંઈક બહારગામ ગયા હતા. વિમલા એકલી ઘરમાં બેઠી હતી. તેની પાસે પાડેશનાં બે–ચાર બાળકે નિર્દોષ રમત રમી રહ્યા હતા.
“દેદ ઘરમાં છે કે ? ” હારથી કેઈએ બુમ મારી. એ અવાજમાં ક્રોધ અને તિરસ્કારના ભાવ તરવરી રહ્યા હતા. વિમલાને આશ્ચર્ય તો ન થયું, પણ કોણ છે, એ જાણવાની જીજ્ઞાસા થઈ. એટલામાં તો નવા આવનાર પુરૂષ વિમળાની સામે આવી ઉભો રહ્યો. વિમળા સહેજ ઝંખવાણ જેવી પડી ગઈ.
આવનાર પુરૂષ ગામનો એક શાહુકાર હતા. એક વખતે એજ શાહૂકાર દેદાશાહની હવેલીના ઓટલા પાસે
