________________
पटपही - २२
३०७
-- २२ -६ हलतु पलतु दुइ लेहु सवारि । राम-नामु अंतरि उरि धारि ॥१॥ पूरे गुरकी पूरी दीखिआ। जिसु मनि बसै तिसु साचु परीखिआ ॥२॥ मनि तनि नामु जपहु लिव लाइ । दूखु दरदु मनते भउ जाइ ॥३॥ सचु वापारु करहु वापारी । दरगह निबहै खेप तुमारी ॥४॥ एका टेक रखहु मन माहि । नानक बहुरि न आवहि जाहि ॥५॥
શબ્દાથ [ हलतु पलतु = मा सो भने ५२२॥४. सवारि लेहु = सुधारी तो - सार्थ ४ ४२१. दीखिआ = दीक्षा-भत्र-पशि. निबहै = नमेंपहाये.]
२२-६ રામ-નામને અંતરમાં ઊંડે ધારણ કરીને, આ લોક તેમ ४ ५सो सुधारी ai! (१)
पूरा शुरुना (मा) ५२। - साया दीक्षाभत छ. रेना મનમાં એ દીક્ષા-મંત્ર સ્થિર થાય, તે સત્યને સાક્ષાત્કાર કરી शह छ.१ (२)
१. तो श ५२५- सा ज्ञान भगव्युं, सेभ सेवाय; - मेवा અથ પણ લઈ શકાય. સપાટ