________________
o
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકો
એ તે જહાર રે, ભાઈબંધ ગેઠિયાને જી-અ૦ પાંચમો જુહાર રે, કોટ કેરા કાંગરાને જી–અ૦
સહુને જુહાર કર્યો, ને બને ભાઈ ઘોડે સામાન માંડીને ચાલી નીકળ્યા છે. દશવીસ માનવી વળાવાને કાજે નીકdયું છે. સહુને પાછાં વાઇયાં. કુંવરનાં માતાજી છે તે કેશ પીંખી નાખે છે, ને રૂપ અરૂપ કરે છે. માતા પાછળ રહી, ને પેલા બન્ને ભાઈ એ ધોડા મારી મૂક્યા.
મહાવનમાં હીંડયા જાય છે. જેના ઉડતાળીશ ગાઉને છેટે ચોગરદમ ગામ આવ્યાં છે એવા મહાવનમાં દિવસ આથમવા આવ્યો, એટલે એક બહુ મોટો વડ હતું, ત્યાં જઈને વિશ્રામ કામ કર્યો. બને ભાઈ મન મૂકીને બેઠા. વાળુ વખત થઈ, એટલે વાળુ કર્યું. મૂંગા મૂંગા હાકાપાણી કરે છે, ને બેઠા છે. સૂઈ રહેવાની વેળા થઈ, ત્યારે મોટે ભાઈ કે કે, “ભાઈ ! તમે સૂઈ રહો.” નાના ભાઈ કે કે, “ના ભાઈ! તમે સૂઈ રહા.” પછી મોટો ભાઈ સૂતે, ને બહુ એક રૂપાળી ઊંઘ આવી છે. અડધીક રાત થઈ, બરાબર બાર વાગ્યા, એટલે તરો થયો. પિતાને ઓશીકે પાણી ભરીને પ્યાલો મેલી છાંડ્યો હતો. હવે વડ ઉપર ગરુડ પંખી વિયાયેલું હતું, તેણે બચ્ચાંને કાજે તંબોળી નાગ લાવીને માળા ઉપર નાખેલો. તે નાગના મોઢાને ને પ્યાલાને એકરાગ થઈ ગયેલું. તેનું ઝેર ટપકવા માંડયું, તે પેલા પ્યાલાના પાણીમાં પડયું. કુંવરે અડધી ઊંઘમાં પાણી પીવાને ઓશીકા તરફ હાથ લંબાવ્યો, ને પેલું પાણી પી ગયો. નવસેં નાડા ને બાર કેઠે ગેર વ્યાપી ગ્યું. પાછલી રાતનો ગજર વાગે એટલે ઝાડ પર સૂડી ને સૂડો બે પંખી જાગ્યાં. સૂડી કે” કે, “આપણે એક વાત કહીશું ?'
૧. મેળ ૨. ચોઘડિયું
