________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ • ચરિત્ર
13
ઉપદેશ આપી કાપાલિકને પ્રતિબોધ પમાડ્યો. કાપાલિકે કહ્યું, “હે નરોત્તમ ! તે મને નરકમાં પડતો બચાવ્યો. ગુરુ પાસે જઈને આ પાપનું પ્રાયશ્ચિત કરીશ. વિજયાવતીના રાજાની કન્યાનું મેં હરણ કર્યું છે. તમે તેના પિતાને સોંપી દે છે.” અને યોગી ચાલ્યો ગયો.
જ નિધિકુંડલ કાપાલિકના ચાલ્યા ગયા પછી કુમાર વિચારમાં કરે છે કે કોણ હશે આ કન્યા? જે પોતાનું નામ પણ જાણે છે. તે કન્યા પુરંદરયશા તો નહિ હોય તે? તેણે બાળાને જ પૂછ્યું કે તેનું નામ શું છે? નિપિકડેલનું નામ કેવી રીતે દીધું? કુમારનો પ્રશ્ન સાંભળી બાળાને થાય છે કે આ પુરૂષની વાણી સાંભળીને તેનું રોમ રોમ પુલક્તિ થઈ ગયું છે તો એ જ પોતાના પતિ હશે નહિતર બીજા પુરૂષમાં તેનું હૈયું પુલકિત થાય નહિ. કંઈક વિચારીને બાળાએ કહ્યું, “મારી વાત હું પછી કરીશ, પરંતુ આપ કહો કે આ ભયંકર અરણ્યમાં કેવી રીતે આવ્યા ?” કુમાર કહે છે કે તે બાળાના પુણ્ય થકી પ્રેરાઈને પરિવારથી વિખુટો પડી ગયો છે અને અકસ્માતે અહીં આવી ચઢ્યો છે. પછી પોતાની હકીકત કહી જણાવી. તેમની વાતચીતમાં રાત્રિ પુરી થઈ. પ્રાતઃકાળ થતા સૈન્ય આવી પહોંચ્યું અને સુખ પૂર્વક બધા વિજ્યાવતી નગરીએ બધા આવી પહોંચ્યા. રત્નચૂડ રાજાએ રાજકુમાર તથા તેના પરિવારનું સન્માન કર્યું અને પુરંદરયશાની વાત સાંભળી પોતાના ભાવી જમાઈ પર અધિક પ્રસન્ન થયા. એક શુભ મુહૂર્તે ધામધૂમપૂર્વક બંનેના લગ્ન થઈ ગયા.
કેટલાક દિવસ પછી રાજાની રજા લઈને નિષિકુડંલ પોતાની પ્રિયા અને પરિવાર સાથે પોતાના નગરે આવ્યો. પિતાએ કુમારનો પ્રવેશ મહોત્સવ કર્યો. પિતાની છાયામાં કુમાર સુખો ભોગવતો સમય પસાર કરતો હતો ત્યારે એક દિવસ નરશેખર રાજા શત્રુની સામે યુદ્ધ ચડ્યા. શત્રુ સાથે યુદ્ધ કરતાં રાજાને કારમો ઘા લાગ્યો અને એ ઘાની પીડાથી રાજા નરશેખર આયુષ્ય પૂર્ણ કરી પરલોક સિધાવી ગયા. પિતાના મરણથી રાજકુમાર દુઃખી થઈ ગયો.
