________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર એણે દુષ્ટ સંકલ્પ કર્યો. એક રાત્રે બધા ભર નિંદ્રામાં હતા ત્યારે ધીમેથી ઊઠીને સુધર્મને આસ્તેથી ઉપાડીને દરિયામાં નાખી દીધો અને પાછો પોતાની જગ્યાએ આવીને સુઈ ગયો.
પ્રાતઃકાળે ઋદ્ધિસુંદરી જાગીને પોતાના પતિને નહી જોવાથી હૈયાફાટ રૂદન કરવા માંડી. વહાણમાં ક્યાંય પત્તો લાગ્યો નહિ. નોકરચાકરોમાં પણ હાહાકાર થઈ ગયો. સાર્થવાહ પણ મિત્ર મિત્ર કરતો પોકાર કરવા માંડ્યો. છેવટે મિત્રના નામે રડીને થાક્યો. અભિનય પૂરો કરીને પોતાની જાત પર આવી ગયો. ઋદ્ધિસુંદરીને કહેવા માંડ્યો, “ગઈ ગુજરી ભૂલી જા મારું શું થશે? એવી ચિંતા કરીશ નહિ. મારું ઘર, મારું ધન, મારો વૈભવ બધુ તારું જ જાણજે. મારા ઘરમાં સુખેથી રાજ કર. હું પણ આજથી તારો દાસ છું.”
પાપબુદ્ધિ સુલોચનની વાણી સાંભળી અદ્ધિ સુંદરીને ખ્યાલ આવી ગયો કે આ પાપીનું જ કારસ્તાન લાગે છે. પોતાના રૂપમાં મોહાંધ થઈને પતિને મારી નાખ્યો લાગે છે. પતિ વગર હવે જીવીને કરવું છે શું? પાપબુદ્ધિ સુલોચનના પંજામાંથી છૂટવા માટે એક જ ઉપાય છે. સાગર સમાધિ. કારણ કે બધાય સુલોચનના જ માણસો હતા. પોતાને દિલાસો આપનાર કોઈ હતું નહિ. આમ વિચારીને તે સાગરમાં ઝંપલાવવા તૈયાર થઈ. પણ તેના વિચારો બદલાઈ ગયા. તેને થયું જૈનધર્મમાં બાલ મરણ નિષેધેલુ છે. જીવતો જીવ ફરીને પણ કલ્યાણ પામે છે. પણ શીલનું રક્ષણ કેવી રીતે કરવું ? આ સાગરમાંથી જો સલામત રીતે કોઈ શહેરમાં જઈ શકે તો કોઈ સાધ્વીનો યોગ પામીને સંયમ લઈશ.
મનમાં કંઈક વિચાર કરીને ઋદ્ધિસુંદરી સાર્થવાહને કહે છે, “મારા પતિના મરણથી મારું ચિત્ત અસ્વસ્થ છે. સાગરનો પાર પામ્યા પછી કોઈ શહેરમાં ગયા પછી સમયને ઉચિત કરીશ.” ઋદ્ધિની વાત સાંભળી સાર્થવાહ ધીરજથી રહ્યો તેણે વિચાર્યું કે મારા સકંજામાંથી હવે આ જશે ક્યાં? માણસ વિચારે છે શું? અને ભાવિમાં હોય છે શું? સુલોચનના પાપથી સમુદ્ર દેવતા કોપાયમાન થયા. સાગરે પણ માઝા મુકી અને વહાણ ભાંગીને ભૂકો થઈ
