________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
છતાં ગિરિસુંદર ન આવવાથી રાજા વિચાર કરે છે, “ભાઈ તો આવ્યો નહિ. દેવવાણી શું વ્યર્થ ગઈ ? બધું વિયોગના દુઃખથી મુક્ત થવા મૃત્યુ જ એક ઉપાય છે. પોતાનો અગ્નિસ્નાન કરવાનો વિચાર રાજાએ ગિરિસુંદર અને મિત્રને કહ્યો. રાજાનો વિચાર જાણી ગિરિસુંદર બોલ્યો તમારે તેમ કરવું ઠીક નથી. તમારા સ્નેહને વશ થઈને તો હું અહીંયા રહેલો છું તો શું મને પણ મારી નાખવા ધારો છો ?” રાજાએ કહ્યું, “શું કરું ? ઉપાય નથી. દેવતાઓ એ કહેવા છતાં પણ મને ભાઈનો મેળાપ થયો નહિ. ભાઈ વગર મારે જીવવું નથી.” ગિરિસુંદરે કહ્યું, “દેવવાણી કદાપિ મિથ્યા થતી નથી. માનો કે હું જ તમારો ભાઈ છું. આખી પૃથ્વીનું ઉલ્લંઘન કરી તને જોઈ હું સંતોષ પામું છું. મને જોઈને તું સંતોષ પામ. (માન)”
172
એ પુરુષના વચન સાંભળી રત્નસારને થયું. “નક્કી આ જ મારો ભાઈ ગિરિસુંદર છે. રૂપ પરાવર્તન વિદ્યાથી પોતાનું સ્વરૂપ બદલી નાખ્યું છે છતાં મને એના માટે પૂજ્યભાવ રહે છે. અને ગિરિસુંદર જેવો જ સ્નેહ આવે છે કારણકે દેવતાઓની વાણી મિથ્યા થતી નથી.” મનમાં વિચાર કરીને રત્નસાર બોલ્યો, “જો કે તમારી વાણી સત્ય છે. તમારા તરફ મારો પક્ષપાત પણ ખૂબ છે છતાં તમારા સામાન્યરૂપથી મને નવાઈ લાગે છે, કે આ શું ?
રત્નસારની આતુરતાથી ગિરિસુંદરે પોતાનું મૂળ સ્વરૂપ પ્રગટ કર્યું. જ્યેષ્ઠ ભ્રાતાને જોઈ ખુશ થઈને રત્નસાર તેને ભેટી પડ્યો. પોતાની ખુશી પ્રગટ કરવા વર્ધાપન મહોત્સવ કર્યો. દેવતાની અનુમતિથી પેલા મહસેન નામના મિત્રને ગાંધારપુરનું રાજ્ય અર્પણ કરી, તેને સારી રીતે શિક્ષા આપી બંને ભાઈઓ પોતાના નગર જવા નીકળ્યા. અનેક રાજાઓથી પૂજાતા અને દેવતાઓ અને વિદ્યાધરો જોવાતા બંને ભાઈઓ પુંઢપુરનગર નજીક પહોંચ્યા. પોતાના બંને પુત્રોને પાછા આવેલા જોઈને રાજા પ્રસન્ન થયો અને પ્રવેશોત્સવ કરાવ્યો. ગિરિસુંદરે પેલા પાતાલગૃહમાંથી પોતાની પત્નીઓ તેડાવી લીધી. દ્રવ્ય જેનું હતું તેને આપી દીધુ. અને પિતાને તમામ હકીકત કહી સંભળાવી. પોતાના પુત્રોના પરાક્રમથી રાજા તેમના પુણ્યની પ્રશંસા કરવા માંડ્યો. આવા
