________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
આડંબરપૂર્વક થઈ ગયા. વિદ્યાધર પોતાની પુત્રીને પુષ્કળ જઝવેરાત, વસ્રો વગેરે દિવ્ય વસ્તુઓ આપી. કેટલાક દિવસ ત્યાં રહીને રવિકિરણ સૂરતેજ રાજાની રજા લઈ પરિવાર સાથે પોતાની રાજધાની વૈતાઢ્ય પર ચાલ્યો ગયો. અને ત્યાંથી દરરોજ પોતાની પુત્રી માટે દિવ્ય ભોગો મોકલવા માંડ્યો.
:: દેવસેન :
85
પ્રતિદિવસ, શ્વસુર તરફથી આવતા દિવ્ય ભોગોને ભોગવતો ધ્રુવસેનકુમાર દેવતાઓની જેમ સુખેથી સમય પસાર કરતો હતો. લોકો પણ મનુષ્યભવના અદ્ભુત સુખોની પ્રશંસા કરતા હતા. દેવસેનના પિતા સુરતેજ રાજાએ પણ ગુરૂમહારાજની ધર્મદેશના સાંભળી દેવસેનકુમારને રાજ્ય અર્પણ કરી પોતે સંયમ અંગીકાર કરી લીધો. દેવસેન રાજા ન્યાયપૂર્વક રાજ કરતા હતા. ધર્મપૂર્વક અનુપમ ભોગો પણ ભોગવતા હતા. ચંદ્રકાન્તા રાણીથી પુત્ર ઉત્પન્ન થયો તેનું નામ રાખ્યું સૂરસેન. બાળક ચંદ્રમાની માફખ અનુક્રમે વૃદ્ધિ પામતો. દિવ્ય કાંતિવાળો સૂરસેન શસ્ત્ર અને શાસ્રની કળામાં પ્રવિણ થઈ યૌવન અવસ્થામાં પ્રવેશ્યો.
દરરોજ ચંદ્રકાન્તાના પિતા વિદ્યાધરરાજ વિકિરણ તરફથી દિવ્ય ભોગો આવ્યે જતા હતા. મનુષ્યના ભોગો ઉપરાંત દિવ્ય ભોગો ને ભોગવતા એક દિવસ વિઘ્ન આવ્યું. વિદ્યાધરરાજ રવિકિરણ ચિત્તની વ્યાક્ષિપ્તતાથી પુત્રી ચંદ્રકાન્તાને દિવ્યભોગ મોલી શક્યો નહિ. પિતા તરફથી એક દિવસ ભોગ નહિ આવતાં ચંદ્રકાન્તા અત્યંત વ્યાકુળ થઈ ગઈ. તેના મનમાં ઉથલપાથલ મચી ગઈ. તેને બધું નિરસ લાગવા માંડ્યું. પિતા માટે એના મનમાં કંઈક વિચાર આવી ગયા. પોતાના પર ગુસ્સે થયા હશે ? પોતાને ભૂલી ગયા હશે ? એવા વિચારોથી એના મનમાં ગ્લાનિ છવાઈ ગઈ. સખીઓ સમજાવવા માંડી કે સજ્જન પુરુષો સંતોષ ધારણ કરી જે મળે તેમાં સુખ માને છે. બીજાઓની આપેલી વસ્તુઓથી મળતું સુખ કાયમ રહેતું નથી. સખીની વાત સાંભળીને ચંદ્રકાન્તાએ કહ્યું, “પારકી આશા સદા નિરાશા. પંચેન્દ્રિયના
