________________
૪ ૭૪ વ્યાધિને દૂર કરવામાં પરમ ઔષધ સમાન મને દીક્ષા આપી. દીક્ષિત થઈ ગુરુજી સાથે વિચરતા મને તારે ભેટે થઈ ગયે, તે સારું થયું. તું મારા અપરાધને ક્ષમા કર.
ત્યારે દ્રોણે કહ્યું એમાં તમારે શું અપરાધ ? એ તે કર્મ પરિણામ જ જાણે. સંયમી જીવનમાં રક્ત બનો, એમ કહી દ્રણ કાંચીપુર ગયે.
ખરેખર જ્ઞાની ભગવતે કહે છે કે પરદ્રવ્ય હરણથી અધમ મનુષ્ય ધર્મરૂપ બગીચામાં આગ લગાડે છે. હરણ કરેલું ધન સુખે ભેગવી શકતું નથી. આ ભાવમાં પણ સુખ પ્રાપ્તિ નહીં. વળી પરભવે સદગતિ નહીં. ચોરી કરનાર નિર્ધનતા, દુર્ભાગ્યતા વગેરે ફળ પામે છે. માટે ચારીનું
વ્યસન ત્યજવું જોઈએ. અત્યાર સુધી ક્યાંય સાંભળ્યું નથી કે ચોરી કરનાર મનુષ્ય કરોડપતિ બન્ય. સુખને ભોક્તા બન્યા હોય. જે ચારરૂપ પાપના વૃક્ષ ઉપર આરૂઢ થયે, તે પિતાના સ્વારને જ બેઈ બેસે છે. એટલું જ નહીં, પણ સ્થિરતા-ધીરતા-વિવેક સદ્દગતિને પણ હારી જાય છે. પરધન હરણ કરનાર સકુટુંબ જિંદગી પર્યત દુઃખ ભેગવે છે, માટે ચારી ત્યજી દેવી જોઈએ.
દ્રોણે કાંચીપુર જઈ સાથે વાહને ૫૦૦૦ દીનાર દ્રવ્ય અર્પણ કર્યું. તે સંતુષ્ટ થયે. તેને ઉપાલંભ દેતાં કહ્યું કે હે કલ્યાણકારી પુરૂષ! અમને કહ્યા વિના તું ક્યાં ચાલ્યો ગયો હતે. તારા જેવા પુરૂષ વિના મને ધનવડે અને મહેલ વડે પણ શું? આમ બંને વચ્ચે વાર્તાલાપ ચાલતું હતું, ત્યાં
