________________
' ૩૬ ઃ
કાઢયા. ધીરે ધીરે તે પેાતાના ઘરે લઈ ગયા. અને તેલવડે મન, સ્નાન કરાવી ઉજવલ વેતવસ્ર પહેરાવી લેાજન કરાવ્યુ'. તે પણ સ્વસ્થ થયા. બીજે દિવસે કુલપુત્રે પૂછ્યું, “હે મહાયશ ! તુ* કાણુ છે? તુ શાટે નદીમાં પડયે ? ત્યારે તેણે વિચાર્યુ. જીએ તેા ખરા! આ કુલપુત્રની મહાનુભાવતા! અહા ! તે મને ઓળખતા પણ નથી ! એમ વિચારી જયમ ગલ લજજા પામ્યા, કેવી રીતે પેાતાની જાતને પ્રગટ કરવી એમ વિચારી તેણે કહ્યુ', '' હે કલ્યાણકારી પુરુષ! એક દુષ્ટ રાજસેવકે મને આવી અવસ્થામાં નાંખી, નદીની અંદર તરતા મૂકયા હતા.
પાપી એવા તે દુષ્ટ અાગ્ય કર્યું! તેણે તને દુઃખિત અવસ્થામાં નાખ્યા. એમ કહેવા-પૂર્વક કુલપુત્ર સંતાપ કરવા લાગ્યા, ત્યારે તેણે કૈ કહ્યું કલ્યાણકારી વિધિને દુર્વિલાસ કાણે જોચા નથી? પેલા જળપ્રવાહના તળભાગમાં રહેતી માછલીઓને જાળમાં માછીમારી પકડે! ગગનચારી પક્ષીઓ શિકારીના પાશમાં જકડાય ! પતકાય હાથી પશુ ખ ધનમાં સપડાય! ભવમાં ભમતાં જીવાને આપદા પડે! તે મને આપદાની પ્રાપ્તિ થઇ તેમાં શું ખરેખર પૂર્વ. હું પણ આપત્તિમાં પડયા હતા, પણ ભાગ્યયેાગે કાઈ મહાપુરુષ, કરૂણાનિધિ રાજપુત્રે મને સ‘કટમાંથી ઊગાર્યાં. હતા. અહા ! પ્રાણસાટે મને જીવિતદાન આપવા તૈયાર થઇ મને મૃત્યુના મુખમાંથી ઉગારનાર કાઈ સામાન્ય પુરુષ ન હોતા.
આ વાત સાંભળી રાજપુત્રે વિચાર્યું'. અહા ! આ મહાનુભાવ
