________________
: ૨૩ :
કુમાર ! પિતા વડે અપમાન પામેલેા તું અહીં આવ્યેા. અને કુવલયચંદ્ર પશુ વસંત મહેસ્રવ જોવા અહીં આવી ચડયા. ત્યાં તમારૂ ખ'નેનુ' મિલન થયું, તમને ખ'નેને સાથે જોઇ આધિલાભાથે તમને પ્રતિષેધ પમાડવા હું આન્યા અને અકાળે યુદ્ધારભ ખતાન્યા.
આ સાંભળી પ્રતિબેાધ પામેલા જયમ ગલકુમારને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. સુભટની ફરિયાદમાં ફ્રી ફ્રી યાદ કરતાં પૂર્વભવા સ્મૃતિપથમાં આવ્યા. અને અને રાજપુત્રા જિનધમ માં નિશ્ચલ થયા. ધ્રુવે પણ સુભટનુ રૂપ સ’હરી લીધું. અને મુકુટ–કુ'ડલધારી, દિવ્યાભૂષણેાથી વિભૂષિત દિવ્યરૂપ દર્શાવી વેલાકે ગયા.
આ બાજુ રાજપુત્ર જુએ છે તે ન ધનુષ્ય ! ન પ્રહાર ! ન ઢાલ! ન શરીરને પીડા! કેવળ આકુળતા રહિત પેાતાને જોતાં અને રાજપુત્રા વિસ્મય પામ્યા. અને જન્માંતરીય સ્નેહાનુભાવથી પ્રીતિપૂર્વક એકબીજાને નિહાળતા નાટયભૂમિએ ગયા.
વિનયપૂર્વક રાજવીને પ્રણામ કરી અને સન્મુખ બેઠા. આ માજી વસંતસેન મહારાજાએ કુવલયચ'દ્રને પૂછ્યું' : આ કાણુ મહાપુરુષ છે ? અપૂર્વ પુરૂષાર્થ કરનાર જે તને સહાયક થયા. વળી હે વત્સ ! આ મહાબળવાન નિષ્કારણ ઉપકારી કાણુ છે ? ત્યારે પિતાને સવ વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યેા. તુત જ નાટયભૂમિમાં ભવેાભવના નાટકને દર્શાવતુ` રાજવીને પણ જાતિસ્મરણ જ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું. પિતા-પુત્રને જાતિસ્મરણ સાથે
