________________
: ૨૪ :
દેશાંતરીય રાજપુત્રને પણ જાતિસ્મરણ જ્ઞાન ! ત્રિવેણી સંગમ ! શું ભવ્ય પરિણતિ! રાજવી પણ પૂર્વાનુભૂત સર્વવૃત્તાંત કહેવા લાગ્યા.
હું વત્સ! ખરે જ વિધિ અનુકૂળ છે. તમારા પૂવૃત્તાંતને સાંભળી મને પણ મેાધિની પ્રાપ્તિ થઈ! હે વત્સ ! શુ' તુ` ભૂલી ગયા ? યાદ કર. એક જ ગુરુકુલમાં તમે-અમે વસતા, તપસયમાદિ આરાધના કરતા હતા. શુ" તુ મને એળખતા નથી! હું દેવગુપ્તનામના મુનિ હતા !
“ અહા! પિતાજી! હવે મને યાદ આવ્યું. ! આમ વાર્તાલાપ ચાલુ હતા, ત્યાં તા. પ્રાતિહારનું આગમન થયું. અને ભૂપતિને વિજ્ઞપ્તિ કરી: હૈ દેવ ! અત્યારે ભાજનવેળા થઈ છે, તા સત્વર રાજમહેલે પધારા ત્યારે રાજવી, કુવલયથ’દ્ર અને જન્માંતરીય સાથી જયમ’ગલકુમાર ત્રણે રાજમહેલે પધાર્યા. આવશ્યક કાર્ય કરી, દેવપૂજાદિ કૃત્ય પતાવ્યા પછી ભેાજન કરી બંને રાજપુત્રાને મેલાવીને કહ્યુ` કે—
=
“હે રાજકુમાર! સાંભળ મને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું. તેથી પૂર્વ ભવાની સ્મૃતિપૂર્વક નિમલ વિવેકની પ્રાપ્તિ થઇ. જેથી સંસારમાં પરિભ્રમણુનુ' દુઃખ ખટકે છે. અને તેથી જ હું સ ́સારવાસ ત્યજવા ઈચ્છું છું.
અન તીવાર રાજસુખ મેળવ્યા, ભાગવ્યા છતાં આ જીવને કયારેય વિરાગભાવની પ્રાપ્તિ થઈ નથી. અનંત સંસાર પરિ ભ્રમણ દરમ્યાન જીવે શુ' મેળવ્યું નથી ? શુ` ભેાગળ્યુ નથી ? બધું જ મેળવ્યુ છે છતાં વિષય-કષાયમાં આસક્ત, તૃષ્ણાગ્રસિત જીવને કયારેય એ બધુ... ત્યાગવાનુ` મન થતુ' નથી.
