________________
: ૨૨ :
અનુભૂત–ભવાન' રહસ્યમય સંગીત સાંભળ્યું અને કાઈ નવીન દૃશ્ય નીહાળી રહ્યો. જ્યારે આ માજી શસ્રાને છેાડી, યુદ્ધભૂમિના દેખાવને સહરી, તે સુભટ ખેલ્યા : એ કુવલયચંદ્ર! એ રાજપુત્ર જયમંગલ ! આવી અનિષ્ટ ચેષ્ટા વડે સયુ"! ઇપ્સિતાની સિદ્ધિ થઈ ચૂકી, એમ ખેલતા જય. મંગલને હાથમાં લઈ કુવલયચ'દ્ર પાસે ગયા.
જુએ છે તા કુવલયચંદ્ર બેભાન પડયો છે. આ શુ થયું! તુ જ જલાદિ સિંચનપૂર્વક ચેતના પ્રાપ્ત કરાવી. અને પેલા સુભટ બેન્ચે: ૨ પુત્ર! પૂર્વજન્મના સંબંધ શું તમે ભૂલી ગયા? પૂર્વભવમાં તમે બંને અને મે' સાથે જ સયમ ગ્રહણ કર્યું" હતુ. તપાદિ અનુષ્ઠાનની આચરણાપૂર્વક દીઘ પર્યાય પાળ્યા હતા. અંતે અણુસણ કરી, ચાર શરણના સ્વીકારપૂર્વક ત્રણે જણા મરીને સૌધમ દેવલેાકમાં દેવ થયા. હું દ્વીધ પર્યાય આયુષ્યવાળા અને તમે અને મધ્યમ આયુષ્યવાળા દેવ થયા. ત્યાં પણ પ્રીતિપૂર્વક દિવ્યસુખ ભાગવતા હતા.
એકવાર કૈવલીની દેશના સાંભળી. કેવલીએ તમને ખનેને કુલ ભખેાધિ કહ્યા. ત્યારે તમે મને કહ્યું કે “તારે અમને વીતરાગધર્મ વિષે પ્રતિમાધ કરવા. આમાં પ્રમાદ કરવા નહીં. અને મે પણ તમારૂ વચન સ્વીકાર્યુ. તે શું તમે ભૂલી ગયા ? આપણે દેવના ભવમાં એક શય્યાએ દેવના સુખ અનુભવતાં ! તે શું યાદ નથી ?
હવે દેવલાકથી આયુષ્ય પૂર્ણ કરી, ત્યાંથી વી તમે મને જુદા જુદા દેશમાં રાજપુત્ર થયા. વળી હૈ જયમગલ
