________________
( ८६ ). पछी सूरि महाराज विहारना क्रमे विचित्र प्रकारना शिखरवाळा चित्रकूट (चितोड)मां आव्या. त्यां एक जुना चैत्यमा एक मोटो स्तंभ जोइने सूरिए एक पुरुषने पूछयु के-"आ स्तंभ शेनो छ ? अने तेमा शुं छे ? " त्यारे ते पुरुष बोल्यो के-"पूर्वना आचार्योए आ स्तंभमां रहस्य ( गुप्त) विद्यानां पुस्तको राखेला छे, तथा आ स्तंभ ते ते प्रकारनी औषधीओना योगथी जाणे वज्रनो बनाव्यो होय तेम अग्नि जळ विगेरेथी पण अभेद्य छे." ते सांभळीने निपुण एवा ते सूरिए ते स्तंभनो गंध लइने ते ते औषधिनो प्रतिकार करनारी सामी औषधिओ शोधीने तेनो रस ते स्तंभने लगाइयो, एटले ते स्तंभ पाका चभिडानी जेम विकास पाम्यो ( फाट्यो ). पछी तेमांथी एक पुस्तक छोडीने तेनुं प्रथम पानुं सूरि वांचवा लाग्या, तेमां पहेलीज लीटी वांचतां बे महा विद्याओ मळी आवी. पहेली सर्षप विद्या अने बीजी चूर्णना योगथी सुवर्ण करवानी विद्या. पहेली सर्षप विद्यानो एवो प्रभाव हतो के कार्य आवे छते जेटला सवना दाणा मंत्रीने जळाशयमां नांखे तेटला घोडेस्वारो वेंतालीश जातिना शस्त्रोसहित तेमाथी नीकळी परसैन्यनो नाश करीने पाछा अदृश्य थइ जाय, अने बाजी विद्या एवी हती के कोइ पण धातुनी साथे तेमां बतावेली वस्तुना चर्णनो योग करवाथी विना यत्ने जातिवंत सुवर्ण उत्पन्न थाय. आ वे विद्याने बराबर ग्रहण करीने सूरि जेवामां आगळ वाचवा जाय छे,. तेवामा शासनदेवताए ते पुस्तक अने ते पानुं तेनी पासेथी लइ ली, तथा पुरतव नो स्तंभ पण पथमनी जेवोज मजबुत बंध थइ गयो.
