________________
(७९)
स्याच्छैशवे मातृमुखस्तारुण्ये तरुणीमुखः।
वार्धके तु पुत्रमुखो मूढो नात्ममुखः कचित् ॥२॥ ____ अर्थ:-मनुष्य बाल्यावस्थामा माताने आधीन होय छे, युवावस्था मां स्त्रीने आधीन होय छे, अने वृद्धावस्थामां पुत्रने आधीन होय छे, परंतु मूढ प्राणी कोइपण वखत आत्माने आधीन एटले आत्म परायण होतो नथी. २" ___आ प्रमाणे देशना सांभळीने ते वृद्ध ब्राह्मणे आचार्य पासे वैराग्यथी दीक्षा लीधी. पछी विहारना अनुक्रमे ते गुरुनी साथे भृगुपुरमां (भरुचमां) आव्या. ते मुकुंद मुनि रात्रीए पण उंच स्वरे भणता हता, तेथी बीजा साधुओनी निद्रानो भंग थवाथी तेमने दुभाता जाणीने गुरुए तेने निषेध कर्यो के-“हे वत्स! रात्रीए नवकारवाळी गण. गत्रे उंचे स्वरे भणवाथी हिंसक पाणीओ जागृत थाय, अने तेथी अनर्थ दंड पण प्राप्त थाय. " आ प्रमाणे कह्या छतां पण ते वृद्ध मुनि उंचे स्वरेज घोषणा करता हता. त्यारे कोइ साधुए तेनो उपहास कों के-"शुं आ आटली क्यवाळा (वृद्ध) मुनि भणीने मुशळ (सांबेला) ने प्रफुल्लित करशे ?" ते सांभळीने वृद्ध मुनि खेद पामीने तरतज विद्याने माटे " नालिकेर वसति" नामना चैत्यमा रहेली महा प्रभाववाळी सरस्वती देवानी आराधना करवा लाग्या. एकवीश उपवासे देवी तुष्टमान थइ, अने प्रत्यक्ष दर्शन आपीने बोली के"हे मुनि ! तमने सर्व विद्या सिद्ध थाओ." पछी ते मुनि कोइने घेरथी मुशळ मागी लावीने चतुष्पथ (चौटा) मां आव्या. पछी
