________________
(७८) मां करूं." आटलं मात्र बोलवाथीज " सिद्धसेन दिवाकरने " पारीचिक प्रायश्चित प्राप्त ययुं हतुं. तेनुं दृष्टांत आ प्रमाणे
श्री सिद्धसेन दीवाकरतुं दृष्टांत. विद्याधर गच्छमा " श्री पादलिप्त " सूरिनी परंपरा विषे "स्कं. दिल" नामना आचार्य संघना अनेक कार्यों करता करता गामे गाम विहार करतां गौड देशमां आव्या. त्यां " कोसल " नामना गामनो रहीश " मुकुंद " नामनो वृद्ध ब्राह्मण तेमने मळयो. ते ब्राह्मणे गुरु महाराज पासे आ प्रमाणे देशना सांभळी के-"विवेकी पुरुषे सर्वदा सम्यक् प्रकारे धर्मनुं आराधन करवू, अने वृद्धावस्थामा तो विशेष प्रकारे करवू, कयुं छे के,-- बालेऽस्ति यौवनाशा स्पृहयति तरुणोऽपि वृद्धभावं च। मृत्यूत्सङ्गगतोऽयं वृद्धः किमपेक्ष्य निर्धर्मा ॥ ___अर्थः-मनुष्य बाल्यावस्थामां युवावस्थानी आशाथी धर्मरहित होय छे, युवावस्थामा पण वृद्धावस्थाने चाहे छे (एटले “वृद्धावस्थामां धर्म करीश" एम धारीने युवावस्थामां पण धर्म करतो नथी.) परंतु मृत्युना उत्संग ( खोळा )मां गयेलो वृद्ध पुरुष कोनी अपेक्षा राखीने धर्म करतो नथी ? अर्थात् वृद्धावस्थामां तो अवश्य धर्ममांज प्रवर्त, जोइर.