________________
उपदेशमाला
विशेषवृत्तिः
॥ १९ ॥
PX
साहियं समपि । तो रयणवई रयणीयरि व्व हरिसुद्धुरा जाया ॥२७८ || पुरिसुत्तिमं भणाविय पेसइ पुरिसे पुणो तमाणेउं । ते कणयपुरगयकणयसेहरं विन्नवंति तहा ।। २७९ ।। अद्धपहाओ वलिओ तया कुमारो तहावि रयणवई । आसाए तस्स ठिया संपइ पेसिज्जउ कुमारो || २८० ॥ भणिओ ताहे सीहो मन्नेइ नेव अन्नो इमाए से जम्मो । तह पावकारिणो किं जुत्तमिण तहवि उवरोहो ॥ २८९ ॥ कमलवईए पाडलिनयरे अन्नेसणाय तह चलिओ । सुहसउण मंगलाईहिं निग्गओ सोहणंमि दिणे ||२८२ ॥ कइवयपयाणएहिं पत्तो चक्कउरबाहिरुज्जाणे । आवासिऊण गच्छइ चक्कहरं देवमच्चेउं ॥ २८३ ॥ एत्थंतरंमि फुरियं दाहिणनयणेण तस्स कुम्मरस्स । नायं च तेण सूयइ पियमेलयमेयमुत्तं च ॥ २८४ ॥
“ सिरफुरणे किर रज्जं पियमेलो होइ अच्छिफुरणंमि । कुंकुरणंमि पियजणभुयालयालिंगणं जाण ।। २८५ ।। "
फुलाई फुल्लबडुओ पाणितले तस्स सो समप्पेइ । कुमरोवि ताई गिण्हइ दाउ मोल्लं च नियहिययं ॥ २८६ ॥ पञ्चभिजाणाइ बडुओ नाहो सो एस मज्झ रणसीहो । रयणवई परिणेउं पुणो वि संपत्थिओ मन्ने ॥ २८७ ॥ रणसीहो वि हु चिंतइ पेच्छंतो फुलबडुयमेयमहो । कमलवई तं नियपाणवल्लहं चेव पेक्खामि ॥ २८८ ॥ हक्कारिऊण नीओ निययाssवासंमि अतिहिपूयकए । कुमरेण सो उघडियपुव्वपेम्माणुभावेण ।। २८९ ।। अग्गासणोवविदूं भोयावेऊण भूरिभत्तीए । परिहावेई तं धोयपोत्तियं सारसुकुमारं ।। २९० ॥ भणियं रणसीहेणं तं पेच्छंतस्स अणिमिसच्छीहिं । केणावि हेउणा भूमिदेव ! तित्ती मह न होइ ॥ २९९ ॥ विप्पो पभणइ नणु एवमेव भुवि कोवि कस्सइ सुहाइ । चंदस्स चंदिमाए चंदमणी झरइ किमन्नो ।। २९२ ।।
कुमारः - गंतव्वमत्थि पुरओ मह दियवर ! जइवि तहवि कह जामि। तुह नेहसंकलाओ संकलियं जं मणो मज्झ ॥ २९३ ॥ ता चलिज सह चैव देव ! किज्जउ महोवरि पसाओ । वलिएण मएऽवस्सं तं इह आणित्तु मोत्तव्व ॥ २९४ ॥ विप्रः - अलमिमिणा विग्घेणं अणवरयं चक्कपाणिपूयाए। तह मह राईहिं अभबं भयारिस्स किं कज्जं ॥ २९५ ॥
रणसिंहकथा
॥ १९ ॥