________________
विशेषवृत्तिः उपदेशमाला
ZDEODECRECIRCMDCzDEOXDODocom
रालदाढालो ।। ६३ ।। चिंतियमिमेण सीहो, एसो अहयंपि होमि रणसीहो । देउल सीहो सीहस्स, मज्झ ता कि इमो काही ॥६४॥ इय नीसंको जा हक्किऊण, तं अकमेइ चंकमिरो। ता सो कत्थइ नट्ठो, गवेसमाणो ण मे विदिवो ॥५५|| जो नेवजं सजिय,
रणसिंहकथा जिणस्स खेत्तमि जेमिउं लग्गो । तो वेलाइकता, पत्ता सिसुणो दुवे मुणिणो ॥ ६६ ॥ पडिलाभिऊण जा ते, किर जेमइ ताव जजरसरीरा । थेरा मुणिणो पत्ता, पडिलाभिय ते विचिंतेइ ॥ ६७ ॥ जइ ते चारणसमणे, संपइ पावेमि पावपंकरवी । ता तेसि सेसंपि हु, देमि सजम्मफलं लेमि ॥ ६८ ॥ "सत्पात्रं महती श्रद्धा, काले देयं यथोचितं । धर्मे साधनसामग्री, नाल्पपुण्यैरवाप्यते
॥ ६९ ॥ कृपणेन शवेनेव, मृतेनापि न दीयते । मांसं वर्धयता तेन, का कस्योपकृतिः कृता ॥ ७० ॥" धन्ना ते सप्पुरिसा, भोय| णसमये समागए जेहिं । गुणिणो मुणिणो विहराविऊण सेसं सयं भुत्तं ॥ ७१ ॥ अह अवगयतचित्तो, जक्खो होऊण तस्स पच्चक्खो । तुह सत्तं असवत्तं, अहह वरं वरसु इय भणइ ।। ७२ ॥ मह नत्थि पत्थणिज्जं, तुह दुलहं जेण दंसणं पत्तं । तहवि तममोहमच्छत्ति, देव ! छिंदेसु दारिदं ॥ ७३ ॥ इय भणिए सेणुत्तं, कणयपुरे कणयसेहरनिवस्स । कणगवईतणयाए, सयंवरे झत्ति गंतव्वं ॥ ७४ ॥ परओ करेमि जं किपि, तं तुमं वच्छ ! पेच्छ अच्छेरं । आजम्मं साहिजं च, सुमरिओ ते करिस्सामि ॥ ७५ ॥ इय भणिऊणमदसणमेसो पत्तो तओ स रणसीहो। चउपंचवासरेहि, सयंवरामंडवं सुणइ ॥७६।। तो धवलजमलजाए, जायबले जोइऊण लहुवसहे। निसियपरसुल्लपाणी पत्तो सो नंगलारूढो ॥ ७७ ॥ कणयपुरे पेक्खइ लक्खसंखखोणीससेणिसंकि । संचिय मंचपवंचं, सयंवरामंडवमखंडं ॥७८॥ २निष्फट्टपट्टदोगुल्लपल्लवुल्लासिलंबपालंबं । मरगयमोत्तियमाणिक्कचकचच्चक्कियसुर्थभं ॥७९॥10 कणयवइंपि पलोयइ, सियवेसविसेससोहियसरीरं । करधरियपवरवरमालमागयं सरसईव सयं ॥ ८० ॥ पुहईसाणं पुरओ, |) चकमिरी दीवियव्व सा सहइ । पुरओ पयासमंधारयं तु पच्छा पयच्छंती ॥ ८१ ॥ जाव न कस्सइ खलु खत्तियस्स खित्ता झडत्ति सा. कंठे। ताव विलक्खा पेक्खंति, खत्तिया सावि खणमेगं ।। ८२ ।। अह चलिया वेगेणं, हालियरणसीहसंमुही सुमुही।
१ घव । २ निप्प।
Creepeezoercezoelezaeroneelertaem