________________
कथा।
नमिः-मिहिलाए चेइए वच्छे, सीयच्छाए मणोरमे। पत्तपुष्फफलोवेए, सउणाणं बहुगुणे सया ॥२॥ वारण हीरमाणमि, उपदेशमाला
प्रत्येकबुद्धचेइयंमि मणोरमे । दुहिया असरणा अत्ता, एए कंदति भो खगा ॥३॥ विशेषवृत्तौ ।
नग्गइराजशक्रः-एस अग्गी य वाउ य, एवं डज्झइ मंदिरं । भंते ! अंतेउरं तुज्झ, 'कीसणन्नावयक्खह ॥ ४॥ नमिः-सुहं वसामो ॥४०॥
जीवामो, जेसि मे नत्थि किंचणं । मिहिलाए डज्झमाणीए, न मे डज्झइ किंचणं ॥५॥ एवमाइ वायाहिं सक्को रायरिसिं जाव खोभेउ न सको। ताहे माहणरूवमुवसंहरिउण विउव्बिउणमिंदत्तं वंदइ थुणेइ-अहो ते निजिओ कोहो, अहो माणो पराइओ । अहो निरिकिया माया, अहो लोहो निवारिओ ॥ ६॥ एवमाइमहुराहिं वग्गुहि थोउण गओ नियट्टाणं । नमी वि विरिउ पवत्तो।। बहुयाण सहयं सोचा, एगस्स य असद्दयं । वलयाण नमिराया, निक्खंतो मिहिलाहिवो ॥७॥
अह नग्गइ नरिंदचरियं-गंधारजणवए पुरिसपुरे नगरे जयलच्छिलंभलंपडो सुनयमग्गो नग्गई राया । तस्स य संसारसारसो6/क्खअक्खित्तचित्तवित्तिस्स नाएण मेइणीमंडलं पालयंतस्स पत्तो तरुणीसमूहसुहवो वसंतूसवो । तंमि वसंते संते उज्जाणं पढिएण नरवइणा । 10
मंजरिनिवहसणाहो साणदं पुलइओअओ ॥१॥ " कोउहलेण ताओ, एगा भूवेण मंजरी गहिया। तह खंधावारेण वि, एवं जाओ खाणुव्व ॥२॥" विणियत्तं तो तत्तो, नग्गइराया स रायवाडीओ। पुच्छइ पुरिस सो कत्थ, अत्थि ओ कहं हूओ ॥३॥ पुरिसेहिं जंपियं परियणेण एगेगमंजरी गहिया । ताओ तुम्भेहि पिव, तो जाओ एस खाणुव्व ॥४॥ तओ सविसायं चिंतियं राइणा-करिक- | नचंचलाओ, जीवियजोव्वणकलत्तपुत्ताई। लच्छीओ ता इमाहिं अलं किलेसप्फलाहि मे ॥ ५॥ तो जायजाइसरणो, जाओ पत्तेयबूद्धरिद्धिधरो देवोवणीयलिंगो, सुमुणी सो विहरिउ लग्गो ॥६॥ जो चूयरुक्ख तु मणाभिरामं, समंजरीपल्लवपुप्फचित्तं । रिद्विं अरिद्धिं समुपेहियाणं, गंधारराया विसमिक्खधम्मं ॥ ७ ॥ कमेण य सव्वे वि, पत्ता खिइपइदिए नयरे । पविट्ठा य चउदुवारे
॥४००॥ १ कीसणं नाय वक्खह । B. C. D.
20exceetDecexcexamzo2
recordereroopeecroe