________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तौ ॥३८२॥
विषयरागे सत्यकिकथा ।
तीए सो संघडतघणपम्मानबाण मुद्धरमणीओ। अभिरमास नवा अणरागिणो खु तुभे, 'सरिसा सरि
लगुणाणं, अणभिन्नू सव्वहा तुब्भे ॥५१॥ अइमहमहंतमासल-पेसलपरिच्चुए मउले । अणुरागिणो खु तुब्भे, 'सरिसा सरिसेसु रजंति' ॥ ५२ ॥ सामंतमंतिसोत्तिय-वाणियगनिवाण मुद्धरमणीओ। अभिरमसि नेव जाणसि, तं पोढपणंगणासु रसं(त) ॥५३॥ इय अइरंजियहियओ, तीए सो संघडतघणपेम्मो । सह संवसेइ निच्चंपि, पाविओ परमवीसासं ।। ५४ ॥ सचिवेण तेण तीए, तोरवियाए कयाइ सो पुढो । तुह कहसु किंनु कार्य, कयाइ विज्जाउ वजिति ॥ ५५ ॥ बाहिररमणीयाकार-धारिणोणं अजाणमाणो सो। कुडिलत्तं कंबू(मा)ण व, अंतो इत्थीण कहइ इमं ॥५६॥ तरुणीरइरंगपसंग-संगरे संकमंति विजाओ । इह मंडलग्गअग्गे, कहियमिमीए वि मंतिस्स ॥५७॥ तेणावि रायसासण-सणाहसंधे(धी)ण वी(धी)रपुरिसा दो। भणिया भो तुब्भे सुरयसंठियं सच्चई हणह ।। ५८ ॥ घणदविणलाभलुद्धा, मुद्धा संकेयमेयमायरइ । भणइ उमातणुरक्खा मह कह तुब्भेहिं कायव्वा ॥५९।। तरुणितणूवरिधारिय-पत्तस्स सुतिक्खखग्गधाराए । काराविऊण छेयं धीरविया सा अमच्चेण ।। ६० ॥ ते वजरिया पज्जोय-पत्थिवेणं पुणो रहे सुहडा। न दुरारद्धं कजं, कायव्वं जाउ जुयलंपि ॥ ६१ ॥ अह रइरंगपसंगे, पच्छन्ना ते छलेण दोवि भडा । तरलतरवारिधाराए, झत्ति मारित्ति मिहुणंपि ॥६२।। कुवियाओ विज्जाओ सज्जो, पडिवजिई पढमसीसं । पज्जोयं तह लोय, अभिक्खणं अक्खिवेऊण ।। ६३ ।। नंदीसरवाणीए, जति खमंडले सिलं धरि । पीसेमो भे सव्वेवि, संपयं रे दुरायारा! ॥६४॥ नियसियसियउल्लपडो, धूवकडच्छुयविहत्थहच्छो य । सभओ निवपज्जोओ, लोओ वि य विन्नवेइ इमं ।। ६५ ॥ हे विज्जादेवीओ ! दीणाणम्हाण पायवडियाणं । सरणागयाण अहुणा, उवरि उवसंहरह कोवं ॥ ६६ ॥ तो जंपिज्जइ विजाहिं, जइ इमं एय वत्थुवित्थारं । पडिमाए घडावित्ता, अच्चह तो अत्थि भे मुक्खो ।। ६७ ।। तत्तो तहत्ति पडिवजिऊण गिरिनगरगामआरामे । नरनारिलिंगसंजोगमित्तदेवं ठवेऊण ॥६८॥ निवसचिवसेद्विसत्थाह-पामराई जणो असेसो वि । कारवइ देउलाई, अञ्चइ वसणाउ तो छुट्टो | ॥६९।। इय मिच्छत्तं सव्वत्थ, एत्थ वित्थारमागर्य एयं । नरयाऽगडंमि पडिओ, तहा मओ सच्चइ सो वि ॥ ७० ॥ इति पेढालपुत्र
सत्यकिकथा ॥१६४॥ तदेवं सम्यदृष्टेरपि तीनविषयाभिष्वङ्गोपात्तकर्मणां दुर्गतिगमनदोषमभिधाय साधूपास्यया तस्य शिथिलतामाह
॥३८२॥