________________
चन्द्रगुप्तचाणक्य
कथा।
तओ पहिटुमणो। चिदुइ निठुरसावज्जकज्जपरिवजणुज्जुत्तो ॥ ९॥ अह अन्नया कयाई, सा भजा तस्स ऊसववसेण । पिउगे. उपदेशमाला
हंमि गया बहुकालाउ आकंठउकठा ॥ १० ॥ भगिणीउ अवराओ वि, आगया किंतु ताउ ऊढाउ । अइइब्भेसु कुलेसुं, पोढाऽलंविशेषवृत्तौ | कारसाराओ ॥ ११॥ वरमरिपरिसपसंगो, सुन्ने रन्ने वरं निवासो वि । न कया कयावि गोट्ठी, पुण निद्धणमाणुसेहि समं ॥१२॥
हरइ परिहीणविहवस्स, नूण नियपणइणी वि अप्पाणं । सव्वंगमसंपुन्नस्स, घडइ किं जामिणी ससिणो ।। १३ ॥ इय वयणमणुसरंतेण, तेण सब्वेण परियणेणमिमा । निद्धणपइत्तणाओ, ठाणं अवमाणणाए कया ॥ १४ ॥ सेसाओ पुष्फतंबोल-वथसिंगारचंगअंगीओ। घरदेवयव्व सव्वा, लद्धप्पसरा परिभमंति ॥ १५ ॥ जाया अधिई कहमेगमाइपिउगावि परिभवं पत्ता । 'मोत्तूण विहवमेगं, न वल्लहो कोवि कस्सावि' ॥१६॥ “होइ अदितुवि वल्लहउ संपय दीसइ जासु, तं सूरि(रु)वि कंचणगिरिहिं हिंडइ पासिहं पासु । विहवह सव्वु दासु नमइ न माणुसु माणुसह, विहवहं जासु कलासु तहा हुलि लोयहंतणी ॥ १७ ॥ इय हिययधरियमन्नू, चाणक्कगिहे समागया रुयइ । सा निबंधंमि कए, कहेइ से सव्ववुत्तंतं ॥ १८॥ एवं च-" बुभुक्षिताकरणं न भुज्यते, पिपासितैः काव्यरसो न पीयते । न छन्दसा केन च उद्धृतं कुलं, हिरण्यमेवार्जय निष्फलाः कलाः ॥ १९॥" थीपरिभवो असज्झोत्ति, तक्खणा धणगवेसगो जाओ। नंदो पाडलिपुत्ते, तइया दियदक्खिणं देइ ॥ २० ॥ स गओ तत्थ तया पुण, पुब्बिल्लाणं कमेण नंदाणं । कत्तियचरिमतिहीए, ठविया सीहासणा सव्वे ॥ २१ ॥ जं पढममासणं तत्थ, लग्गसुद्धिं तहाविहं लहिउँ । सो सहसा आसीणो, भणियं तो सिद्धपुत्तेण ।। २२ ॥ नंदेण समं तत्थागएण एसो खु सोत्तिओ तुज्स । वंसच्छायं सव्वं, अक्कमिऊणं निविद्रोत्ति ।। २३ ।। भणिओ दासीए तओ, भयवं बीयाऽऽसणंमि उवविससु । अस्त्विति भणिउं ठविया, तेण निया कुंडिया तत्थ ॥ २४ ॥ तइए दंडो तुरिए, गणित्तिया बंभसुत्तमग्गिमगे। एवं अक्कममाणो, बडुओ धिटोत्ति निच्छूढो ॥२५|| पढमो पाउक्लेवो, एसो देसंतराभिसारे से । अह अन्नया विसंको, बहुजणपञ्चक्खमुञ्चरइ ॥ २६ ॥ " कोशेन भृत्यश्च निबद्धमूलं पुत्रश्च दारेश्च विवृद्धशाखम् । उत्पाट्य नन्दं परिवर्त्तयामि, महाद्रुमं वायुरिवोप्रवेगः ॥ २७ ॥" नगराओ निगओ ताओ, ममाए
20ecoccDeceDecDoor
॥३५
॥