________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तौ
॥ ३५९ ॥
न विट्ठो दुचे ! पाट्ठि धिट्ठ तत्थेव । हा चेल्लणे ! हयासो, मओऽम्हि इय सेणिएणुत्तो ॥ ५३ ॥ भणियभभएणमेत्तियमेत्तं उत्तरमहं पडिक्खंतो । सइ सरणे वीरजिणे, किं किं पविसिस्सं पलीवणए ॥ ५४ ॥ सइ संजलमाणमहापलीवणाओ भवाभिहाणाओ । जयपहुसाहिज्जाओ, न किमज्जवि नीहरिस्सामि ।। ५५ ।। तथाहि - " अजानन् दाहात्म्यं पतति शलभस्तत्र दहने, न aasu ज्ञात्वा afsaगतमश्नाति पिशितम् । विजानन्तोऽप्येते वयमिह विपज्जालजटिलान्न मुखामः कामानहह गहनो मोहमहिमा ॥ ५६ ॥ अंतेउरंपि ते सव्वमेव सव्वावयाहि विप्पजढं । विज्जइ तओ गओ सो, हयहियओ सेणिओ सहिं ॥ ५७ ॥ अह संजमेक्कनिकंप - निक्कलंकंमि जाणिए अभए । अवधारइ सो रज्जं, दाउँ कोणियकुमारस्स ॥ ५८ ॥ सुहिओ होही एएण, कोणिओ ताव जमलजायाणं | हल्लरस हारमप्पइ, सेयणयं पुण विहल्लस्स || ५९ ॥ रयणाण ताण पत्तेयमेव मोल्लं लवंति तं रज्जं । ते तेहिं सुही सोहंति, रायमग्गंमि की लंता ॥ ३६० ॥ अभएण पव्वयंतेण सह सुणंदाए नियजणित्तीए । तीए कुंडलजुयलं च, खोम जुयलं च तं दिव्वं ॥ ६१ ॥ दिन्नं हल्लविहल्लाण, चेव जाओ महाजई तो सो। चंदाइचा विव तेवि, तेहिं रेहंति अहिययरं ।। ६२ ।। पिउवेराओ पिउरज्जकज्जउत्तालचित्तवित्तीओ। कालाइकुमारेहिं, सह मंतइ दुसहिं दुद्रुमई ॥ ६३ ॥ कइयाइ कोणिओ रज्जमेयमेक्कारसेहिं भागेहिं । काऊणंगीकरिमो, बंधिय दुम्मरमिमं थेरं ॥ ६४ ॥ पावाणुबंधिपुन्नोदएण तस्सिय पडिस्सुयं तेहिं । तो बंधिऊण पियरं, गुत्ती कोणिओ छुइ ॥ ६५ ॥ नियलइ नियलेहिं निरंतरंगुवंगेसु कूरपरिणामो । सयमुवविसेइ रज्जे, गयलज्जो मुक्कमज्जाओ ॥ ६६ ॥ विसयाणं ताण नमो, जाण पिवासाए पिउवहेवि मई । मत्तो मइराए मायरंपि अहवा भणइ दइयं ॥ ६७ ॥ जमभक्खभक्खणे सोक्खमक्खियं माइभइणि भयणे वा पिउपरिभावओ तं होइ, हीणसत्तस्स रज्जेण ।। ६८ ।। पुव्वावरसंझासुं, कसघासयं सयं सया देइ । नियलियपिउणो पुत्तो, भत्तं पाणं च वारेइ ॥ ६९ ॥ तदुवरि आगंतूणं, जाल- गवक्खेण चेल्लणा खिवइ । नियदीहकेसपासे, संपासिय तुच्छपच्छाइ || ३७० || चंदप्पहमइरासारनिब्भरं तं च चारुचिहुरचयं । काऊण गयणमग्गे, पाहरिए वंचिऊणं च ॥ ७१ ॥ धावेइ सीयपाणिय-पसईए जाउ जावइ स तीए । पइसमयं परिभावइ, नियकयदुक्कयविवागोऽयं
श्रेणिककारागार दुःखम् ।
।। ३५१ ।।