________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तौ
गृहिप्रसंगे वारत्रकमुनिकथा।
॥.३०६॥
कहियं इहुजाणे ॥५२॥ सपरीवारो गंतूण, तो निवो खामिऊणमाणेइ । करिकंधराधिरूढं, सकारित्ता पयत्तेण ॥५३॥ उवसंहरियसिलेसो, तियसो पत्तो तओ सठाणमि । मारिजंतो मंती वि, रक्खिओ खलु सुजाएण ।। ५४ ।। "प्रत्युपकुर्वन् पूर्व, कृतोपकारोऽपि लज्जयति चेतः। यस्तु विहितापकारादुपकारः सोऽधिको मृत्योः ॥ ५५ ॥" निव्विसओ आणत्तो, पत्तो देसंतरे सुदूरम्मि । संवेगमागओ अंतियंमि थेराण पव्वइओ ॥ ५६ ।। गीयत्थो संजाओ, विहरंतो एगया गओ गुणवं । वारत्तपुरवरे जत्थ, अस्थि राया अभयसेणो ॥ ५७ ॥ वारत्तओ अमञ्चो, सच्चो सञ्चविय सज्जणचरित्तो । तस्स घरे संपत्तो, विहरंतो धम्मघोसमुणी ॥ ५८ ॥ घयसक्करसंमिस्सं, खीरं उप्पाडिऊण थालेण । दितीए तत्थ घरसामिणीए पडिओ अहो बिंदू ॥ ५९॥ तं धम्मघोससाहू, परिसाडियदूसियं ति नो लेइ । वायायणठिएणं, तं दिटुं तेणऽमच्चेणं ॥ ६० ॥ परिचिंतियं च इमिणा, पडिच्छिओ किं न पायसो एसो। एत्थंतरंमि बिदुमि, मच्छिया तंमि लीणाओ ॥ ६१ ॥ ताउ घरकोइलिया, अणुसरइ सरेइ तंपि किगलासो। तंपि बिडालो तंपि हु, सुणहो तह अन्नगामिल्लो ।। ६२ ॥ वत्थव्वगसुणएणं, पारद्धो सोऽवि खरनहरदाढो । ते भंडणेण लग्गा, अणुलग्गा सामिणो तेसि ।। ६३ ।। अइतुमुलं संजाए, मारोयारी महंतिया जाया । तो वारत्तगसचिवो, चिंतइ संवेगमावन्नो ॥ ६४ ॥ एएण कारणेणं, महरिसिणा पायसो न सो गहिओ । अहह अहो अइरम्मो, जिणधम्मो जयइ तिजए वि ॥ ६५ ॥ अइसुहअज्झवसाणं, उवागओ सुमरिऊण नियजाई। संबुद्धो सुविसुद्धो, अणवज्ज लेइ पव्वजं ।। ६६ ।। उवणेइ देवया सव्वमेव से संजयाणमुवगरणं । गीयत्थो विहरतो, सो पत्तो सुसुमारपुरं ।। ६७ ।। तत्थथि धुंधुमारो, राया पविरायमाणकित्तिभरो। धूया सिंगारवई, अंगारवइत्ति से अस्थि ॥ ६८ ॥ अहिगयधम्माऽहम्मा, सा समणोवासिया विसेसन्नु । जीवाइवत्थुवित्थरपरमत्थवियारसारविऊ ॥ ६९ ॥ नाहियवाई वाए पराजिया कावि एगया एगा। परिसा पुरो पओसं, तीए पच्चा(व्वा)इया पत्ता ॥ ७० ॥ चिंतइ मए तहेसा, अंगारवई धुवं विहेयव्वा । अइबहुसव्वविवेहग्गिदाहदुक्खे जहा पडइ ॥ ७१ ॥ तो तीए रूवरेहं, लिहिऊणं चित्तफलहयंमि फुडं । उजेणीए पजोयराइणो कुणइ ढोयणियं ॥ ७२ ॥ निवपुच्छियाए तीए, अंगारवई त्ति धुंधुमारसुया ।
CorreceneKIRCTROPeae
॥ ३०६॥