________________
कोल्लयरपुरे सूरी, संगमथेरा कयाइ विहरिंसु । तेहिं परिभावियं, भूरिदुक्खदुभिक्खमचिरेण ॥ १॥ तो दूरदूरदेसंतरेसु ते उपदेशमाला-0
10 गुरुपरिभवगच्छमप्पणो हत्थं । जंघाबलपरिहीणा, पट्टविऊणं ठिया तत्थ ॥२॥ उक्तं च-" अनागतं वेत्ति न यः प्रमादी, भयं समासविशेषवृत्तौ
कारिदत्तसाधु नसुखावमग्नः । स जीर्णवेश्मोदरमध्यशायी, भित्तिप्रपातेन विबोधमेति ॥३॥” उउमासचाउमासाणुसारिनवभागखेत्तकप्पणया । |
कथा। ॥२८॥ अवरावरवसहीवासजयणमच्छंति कुणमाणा ॥ ४ ॥ तह ताणमप्पमत्ताण, निस्समाणं कुणेइ बहुमाणं । नगराहिदेवया दिव्वसव्वगु-16
णरंजिया सययं ॥५॥ तदुदंतवाहगो अन्नया य परिवारपेसिओ संतो। पत्तो दत्तो अंतेवासी किं पुण अगीयत्थो ॥६॥ परिवाडीए पत्ता, ताए तो तेण सूरिणो दटुं। वसहीए वियप्पियमप्पबुद्धिणा अप्पणो सरिसं ॥७॥ सुकरपि करेइ न एस, वसहिजयणं पि किमवरं भणिमो। पासत्थाई जाओ त्ति, सो ठिओ भिन्नवसहीए ॥८॥ पायपणयस्स तस्स वि, गुरूहि आपुच्छिया कुसलवत्ता । मिक्खायरियावेलाए, अप्पणा सह स नीओ य ।।९।। अंतप्पताइकुलेसु, अंतपंताइभिक्खलाभेण । मुहुसंकिलेसमितो, दत्तो नाओ मुणिवईहिं ॥१०॥ ता सिदिगिहे पत्ता, सूरि जत्थथि रेवईगहिओ । सेद्विस्स सुओ तं पइ, चप्पुडियपयाणपुव्वमिणं ॥११॥ | भणियं गुरूहि रोयसि, किं बालय ! चिट्ठ ताव तुण्हिक्को । तो आराडिं मोत्तूण, रेवई दूरमोसरिया ॥१२॥ पुत्ते पउणीभूए लड्डुयथालं भरित्तु तस्स पिया जा । पडिलाहइ गुरुणा, ता भणिओ दत्त गिण्ह तुमं ।। १३ ।। भरिए पत्ते मणमोयगेहिं, सो मोयगेहिं. संतुट्ठो। वसही विसजिओ दूरभिसंधिणा चिंतए एवं ॥ १४ ॥ दुग्गयकुलेसु मं तारिसेसु भामित्तु एत्तियं अहुणा । ठवणाकुलेसु एयारिसेसु सयमेवविहरेहि(ही) ॥१५।। निययाणुमाणकप्पिय-पराऽऽसओ सव्वहा जणो सव्वो । नीयाण ना खलो ना, महाणुभावो महंताण ॥ १६॥ नियदुरभिसंधिणा सज्जणंपि दुज्जणजणो मुणइ पिसुणं । पित्तपलित्तो पेक्खइ, पयप्पवाहं पि पज्जलिरं ॥१७॥ अरसविरसाई सुठूछवित्तिणा विहरिऊण सूरी वि । नियवसहीए पत्ता, भोत्तूण कुणंति सज्झायं ॥ १८ ॥ पडिकमणे संपत्तो, दत्तो
॥ २८०॥ सूरीहिं भासिओ तुमए । वच्छ ! चिगिच्छापिंडो, भुत्तो आलोयसु तमिन्हि ।।१९।। तमसद्दहमाणो सोऽणालोइय किंचि पडिकमेऊण । नियवसहिं संपत्तो, गुरुसम्मुहमेयमुल्लविरो ॥ २०॥ " राईसरिसवमेत्ताणि, परछिड्डाणि पाससे । अप्पणो बिल्लमत्ताणि, पिक्खंतो
Deeeeeeeeeeer
D