Updeshmala

SR No.: 023515
Original Sutra Author: N/A
Author: Unknown
Publisher: Unknown
Total Pages: 574
Language: Sanskrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari
File Size: 15 MB

Page 229

उपदेशामलाविशेषवृत्तौ
।। १८७ ।।
ते चोराण एयमुवइ । रायग्गिहंमि नयरे, सत्थाहो अस्थि घणनामो ॥ १५ ॥ तस्स य धूया नामेण, सुंसमा सा य मज्झ तुम्ह धणं । ता एह तत्थ जामो, अवहरिडं तं च एमोति ॥ १६ ॥ पडिवन्नं चोरेहिं, रयणीए तओ गया य रायगिहे । ओसोचिदा, झत्ति पविट्ठा गिहे तस्स ॥ १७ ॥ तत्तो य चोरवइणा, चिलाइपुत्तेण हकिओ सेट्ठी । भणसि न कहियं एसो, मुसामि पुरिसेण होयव्वं ॥ १८ ॥ तत्तो य रित्थजायं, गुणरयणखणिं च सुसमं घेत्तुं । सक्खं पेच्छन्तस्स वि, चिलाइपुत्तो वि - ति ॥ १९ ॥ पाविय समीहियत्थो, सट्टाणं पट्टिओ स तुद्रुमणो । अह उग्गयंमि सूरे, पंचहि वि सुएहिं परिकिन्न ||२०|| दढदेहबद्धकवओ, नरवइबहुसुहडपरिवुडो सिग्धं । तम्मग्गेणं लग्गो, धूयानेहेण घणइन्भो ॥ २१ ॥ भणिया य रायसुहया, धणेण धूयं ममं नियत्तेह | दव्वं दिनं तुम्हाणि य, भणिए धाविया सुहडा ।। २२ ।। इंते य ते पालोइय, नट्ठा चोरा धणं विमोत्तूण | त् य तं सुहडा, जहागयं पडिगया सव्वे ॥ २३ ॥ सुयपंचगेण लग्गो, पट्ठीए धणो पलोइय चोरो। निव्वाहिउमचर्यंतो, तं कन्न सो चिलाइ ओ ॥ २४ ॥ मूढो सीसं छेत्तुं तीए सुहं पत्थिओ पलोयंतो ते वि हु विलक्खचित्ता, विमणा वलिया धणाईया || २५ || अणुरागेणं कम्मणमणाए दाऊण मारिओ एसो । पुव्वंमि भवे विवरीयमेत्थ तं सव्वमावडियं ॥ २६ ॥ ता इंदजालसरिसं ते सव्वे दिव्वविलसियसरूवं । चिंतंति चित्तचिताचक्के चडिया य नडिया य ॥ २७ ॥ मित्तममित्तं दुक्खियमदुक्खियं खोणिनामह रोरं । समवत्ती वत्तइ तत्त (त्थ) वाहिरो सव्वमेव समं ॥ २८ ॥ पयडियमाया मायावि, होइ ताओ वि पावियावाओ । भायावि पाणधाया य, दिव्वपडिकूलभावाओ ॥ २९ ॥ कालकरालाही वि हु वरपरिमलकमलमालिया होइ। विहिणे अनुकूलत्ते मित्तममित्तो वि कत्तोवि ॥ ३० ॥ ता दिव्वविनडियाणं, मरणावत्थाए एत्थ दुत्थाए । पत्ताणम्हाण छुहाउराण हा किंतु (तु) काव्वं ॥ ३१ ॥ वसुच्छेओ मा होउ, जज्जरंगोऽहमिय भणतेण । जणएणुत्तो पत्तो, भोत्तुं मं तरह वसणमिणं ॥ ३२ ॥ इय सेसेहिं विभणियं, कमेण नो मन्नियं इमं जाव । ता सुंसुमाए देहं अरत्तदुट्ठेहिं तं भुक्तं ॥ ३३ ॥ “ इय उवमाए जईणं, आहारो वभिओ जिणिदेहिं । " नित्थरिडं ते बसणं, पुणरवि सुहभायणं जाया ॥ ३४ ॥ अह अडवीए मज्झे, चिलाइपुत्त्रेण परि
सुसमा - चिलातिपुत्र
कथा ।
॥ १८७ ॥