________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तौ जम्बूचरित्रे
॥ १७५ ॥
"
दिट्ठो । जामाउओ इयाणि, तुह सो सव्वंगसिंगारो ॥ ३८ ॥ तो सा हिययं कुट्टेइ, कुट्टिणी हा इहागओ कह णु । विग्गोविऊण मं पाउयाओ लेही नियाओ सो ॥ ३९ ॥ काऊण किंपि कूड, अंगे पविसामि ताव जइ कहवि । छुट्टेऊणं वंचित्तु नव्वदव्वंपि गिहामि || ६४० || सव्वंगबद्धनिप्पट्टपट्टिया लोट्टिऊण खट्टाए । मागहियं पेसइ तस्स, आणणत्थं सुसिक्खिविउं ॥ ४१ ॥ गंतूणमाह एसा कि, जुत्तं तुम्ह नियगिहं मोत्तुं । मं च नियदंसणायत्तपाणमन्नत्थ उत्तरि ॥ ४२ ॥ अवधारिज्जउ पाओ, होउ पसाओ उवेह नियगेहे | मरमाणीए मायाए, देहि संभासमंतिमगं ॥ ४३ ॥ सयमेवागच्छंति, मयच्छिय ! अहमाउयाए भेट्टाए । कारणाय पत्तासि सयं सो महासउणो ॥ ४४ ॥ इय भणिय तीए सद्धिं पत्तो लोहग्गलासमीवं सो । पुच्छइ तरवारि महापहारपीडाइमात्तो ॥ ४५ ॥ नीससिऊण सुदीहं, सा आह अगाहवाहिविहुरि व्व । 'पाणंति पणवियवसण-वेससा किं भणामि लहुं ॥ ४६ ॥ जाणेसि ताव दोन्नि वि पत्ताइं अणंगदेउलदुवारे । मोत्तूण पाउआओ, तत्थ गओ तंसि गम्भहरे ||४७|| ताणम्हि रक्खवाली, जाव ठिया ताव खेयो एगो । आगम्म पाउयाओ, लेउं लग्गो महपुरो वि ॥ ४८ ॥ पाएस पाउयाओ, काऊणमहं तओ पलायंती । पत्ता एत्तियभूमिं अणुमग्गेणं स खयरोवि ॥ ४९ ॥ संगामो संलग्गो, तेण समं तो महापहारेहिं । मं पाडिऊण पावेण, पाउया ताओ नीयाओ ।। ६५० ॥ चितइ सो पावा, पाउयासु पासठियासु कवडवसा । पलवेइ आलजालं, समए सव्वंपि जाणिस्सं ॥ ५१ ॥ पभणइ माए ! जइ नाम, पाउयाउ गयाउ गच्छंतु । आदाय दुक्खमग्गस्स तुज्झ जीवेसु तं सुचिरं ॥ ५२ ॥ सोऊणमेयमेयाए, जीवियं तणुकुडिं अणुपविट्ठा | तुट्ठा पभणइ पुत्तय !, तत्तो पत्तोसि कहमेत्थ ॥ ५३ ॥ भणियमण "मयंगो, पच्चक्खो मग्गिओ मए माए । तं देसु जेण थेरत्तणे वि तारुन्नमुन्नमइ ॥ ५४ ॥ गुडियं दाउ दव्वं च, तेणमिहमाणिऊण मुक्कोहं । छोडेसु पट्टए ताव, जेण जोएमि असिघाए || ५५ ॥ संरोहणीए रोहेमि, तक्खणा तीए बुत्तमलमत्थु । हंत जा पट्टए पीडा तयं न सहे ॥ ५६ ॥ जइ पुण पट्टेसु तह ठिएसु, तुह हवइ कावि सुचिकिच्छा । ता
१ पाणति य पावियवसणवेससा किं भणामि अहं ॥ BCD २ मणंगो B. D। ३ सुचिगि० ।
अतिलोभे लोहर्गला
गणिका
कथा ।
॥ १७५ ॥